Part-39
"အဲ့ေကာင္နဲ႔မင္းက ဘာလဲ?"
ကုေဋ ကေလးငယ္လက္ေမာင္းကိုဆြဲလွည့္ၿပိး ေမး
ေတာ့ ကေလးငယ္က ကုေဋကို မ်က္လံုးျပဴးၿပိး ေၾကာင္
ၾကည့္ကာ...
"ေမးေနတာေျဖေလ!...ငယ္၊ကိုယ္ေမးေနတာကို
အခုေျဖ!"
"ဘယ္သူလဲ?"
"ကြၽစ္! မင္းကိုမေန႔က အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးတဲ့ေကာင္
ကို ေျပာေနတာ"
ကေလးငယ္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပိး ၿငိမ္သြားသည္။
ၾကည့္ရတာ မမွတ္မိဘူးထင္တယ္၊ခနေနၾကမွ ဪဆို
တကာ ၿပံဳးၿပံဳးမ်က္ႏွာေလးျဖင့္ ကုေဋ၏စူပုတ္ေနေသာ
မ်က္ႏွာႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္သည္။
"အဲဒါ ကိုသီဟ...မေန႔ကမွ နယ္ကျပန္လာတာ
ငယ္တို႔ေတြကို သူကေဟာ့ေပါ့လိုက္ေကြၽးတယ္
ျပန္ေတာ့ ငယ္ကတစ္ေယာက္တည္း...ကိုသီဟက
လိုက္ပို႔ေပးမယ္ဆိုၿပိး လိုက္ပို႔ေပးတာေလ လူႀကီးရဲ႕"
ငယ္ေျဖရွင္းၿပိးသည္အတိုင္ လူႀကီးမ်က္ႏွာကစူပုတ္
ေနဆဲ။အသက္ႀကီးတယ္ဆိုသာ ရိွတာ စိတ္က ကေလး
စိတ္နဲ႔ေလ။
"ငယ္ကို မယံုဘူးလား"
"ငယ္ကိုယံုတယ္...အဲ့ေကာင္ကို မယံုတာ"
"လူႀကီးကေတာ့ေလ...၊ငယ္ ေျပာျပမယ္
ကိုသီဟမွာ ေစ့စပ္ထားတဲ့လူရိွတယ္ ၿပိးေတာ့ သူက
ငယ္တို႔အတြက္ေတာ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္သာသာပဲ
သူစိတ္ထဲမွာလည္း ငယ္တို႔က သူေသခ်ာလမ္းၫြန္း
ေပးရမယ္ကေလးေတြပဲ"
ငယ္စကားအရွည္ႀကီးေျပာၿပိး ေမာသြားသည္။
"အင္း အင္းပါ...အခု ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
မေက်မနပ္ျဖစ္ေနပင္မဲ့လဲ ကုေဋမွာ ပါးစပ္အျမန္ပိတ္
လိုက္ရသည္။ထပ္ေျပာေနရင္ ငယ္က သူကိုစိတ္ဆိုး
သြားမွာကို သူေသခ်ာေပါက္ေလာင္းရဲသည္။
ငယ္က မုန္ညႇင္းရြက္ေလးကိုအရသာထည့္ၿပိး ကိုင္ထား
တဲ့ဇြန္းျဖင့္ေမႊကာ ကုေဋဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လာၿပိး။
"သြားပါ၊ ေရသြားခ်ိဳးေတာ့ေလေနာ္...ၿပိးရင္ ထမင္း
အတူတူစားမယ္"
"အင္းပါ..."
ကုေဋေျပာၿပိးသည္ေနာက္
အေပၚထပ္ကိုသာ တက္လာလိုက္၏။ရစ္ေနလဲ မထူး
ကိုယ္ထက္ သူကပိုသြက္သည္။
YOU ARE READING
Your love is peaceful
Actionကိုယ်တစ်ခါမှမရေးဖူးတဲ့typeကိုစမ်းရေးတာပါ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း/အရိုင်းဆန်တဲ့စာသားများပါတာကြောင့် ဖတ်ဖို့သေချာစဉ်းစားပြိးမှဖတ်ပါ⚠⚠⚠ ဇာတ်လမ်းကတစ်စုံတစ်ရာနှင့်တူညီခဲ့လျှင်တိုက်ဆိုင်တာဟုမှတ်ယူပေးဖို့တောင်းဆိုချင်ပါတယ်⚠⚠ ဖတ်မယ် မဖတ်ဘူးဆိုတာကစာဖတ်သူတွေအပိုင်...
