Part-13
ေဝါ!ေဝါ!
"ဟက္ခ်ဳိး! "
"က်စ္...!ဖ်ားခ်င္ေနတာလား"
"ဒီအတိုင္းပါပဲ"
မိုးသည္ရက္စက္စြာရြာသြန္းလာခဲ့သည္။ယခု
ထက္ထိမစဲကာဆက္လက္ရြာဆဲပင္......။
"ဗိုက္ဆာေနျပိလား..."
"ဟင့္အင္း..."
နာရီကိုေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ညေန6:00နာရီကြက္တိပင္
သူကုတင္ထက္တြင္ထိုင္ကာအေတြးလြန္ေနတဲ့သူစီသြားကာ......။
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
အိပ္ရာသည္အိခနဲ႔ပင္တစ္ဖက္ကထိုင္လိုက္တာမို႔
သူၾကည့္မေနခ်င္ပါ......။
"ခ်စ္လြန္းငယ္!!! ၊ ေမးေနရင္ေျဖေလ!!!"
"................"
"ေတာက္!ခင္ဗ်ာနားမၾကားတာလား"
"ဘာ! ......မင္း!!! "
ထို႔အခါမွာသာစကားျပန္ေျပာလာတဲ့သူေၾကာင့္ရယ္လိုက္ကာ။တစ္ဖက္လူ၏လက္ေကာက္ဝတ္ကိုကိုင္ေတာ့
တစ္ဖက္ကၾကည့္လာသည္။
"ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ!......လႊတ္!!!"
ေအာ္ေျပာလိုက္ေတာ့မ်က္နွာပ်က္သြားေလသည္။
သို႔ေသာ္သူမ်က္နွာၾကီးကမိမိထံကပ္လာကာလက္
ေကာက္ဝတ္ကိုဆုတ္ကိုင္သည္အားကမေသးတာ
ေၾကာင့္မ်က္ရည္ဝဲတတ္လာသည္။သူနွင့္ကမာၻ အေနအထားသည္နွာဖ်ားခ်င္းထိလုမတတ္ပင္။
"က်ဳပ္ေမးရမယ္ေမးခြန္းကိုျပန္မေမးနဲ႔...ဘာျဖစ္ေနတာလဲ!...ေျပာ! "
တစ္ဖက္လူ၏မ်က္ဝန္းမ်ားတြင္အရည္ၾကည္တစ္ခ်ဳိ႕ကို
ျမင္လိုက္ရသည္နွင့္ခ်ဳပ္ထိန္းခဲ့ေသာ္စိတ္အစဥ္သည္
ေျပက်သြားခဲ့သည္။
"ခ်စ္လြန္းငယ္!!! ......က်ဳပ္ေမးေနတာကိုေျဖ!!! "
"အင့္...ဟီး!!...အီးဟီး...လူယုတ္မာ!!"
ရုတ္တရက္ကေလးမ်ားလ႔ိုေအာ္ငိုလာတဲ့သူေၾကာင့္ေျပာ
စရာစကားမ်ားပင္ေပ်ာက္ရွာသြားခဲ့သည္။
ကမာၻေဒါသစိတ္ကိုတစ္ထစ္ခ်ကာငိုေနသူ၏ခႏၶာကိုယ္
ေလးကိုေပြ႔ခ်ီကာေပါင္ေပၚတင္လိုက္သည္။
ငိုေနသူသည္အငိုပင္မပ်က္ပဲသူကိုယ္ေပၚေရာက္တာ
ေတာင္႐ႈိက္သံသည္တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ပင္ၾကားေနရသည္။
YOU ARE READING
Your love is peaceful
Actionကိုယ်တစ်ခါမှမရေးဖူးတဲ့typeကိုစမ်းရေးတာပါ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း/အရိုင်းဆန်တဲ့စာသားများပါတာကြောင့် ဖတ်ဖို့သေချာစဉ်းစားပြိးမှဖတ်ပါ⚠⚠⚠ ဇာတ်လမ်းကတစ်စုံတစ်ရာနှင့်တူညီခဲ့လျှင်တိုက်ဆိုင်တာဟုမှတ်ယူပေးဖို့တောင်းဆိုချင်ပါတယ်⚠⚠ ဖတ်မယ် မဖတ်ဘူးဆိုတာကစာဖတ်သူတွေအပိုင်...
