Warning:အသက္18ႏွစ္မျပည့္ပါက ဒီအပိုင္းကို
မဖတ္ေစခ်င္ပါ။18အခန္းေတြကိုSs႐ိုက္ၿပိးလိုင္းေပၚ
မတင္ပါနဲ႔ရွင့္။*****
Part-29ေလယာဥ္ေပၚတြင္ ေဘးခ်င္းယွဥ္ကာ ထိုင္ေနၾကသူ ႏွစ္ဦးသည္ စကားေျပာေနျခင္းမရိွ တိတ္ဆိတ္ေနၾက
ကာ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ကို ၾကည့္မေနၾက။ေခါင္းလံုးလံုးေလးက ေထာင္လာၿပိး ဘယ္ဘက္ရိွ
ထိုင္ခံုကို လွည့္လာ၏။သို႔ေသာ မ်က္မွန္အမဲကိုတပ္
ထားတဲ့ အမ်ဳိးသားကေတာ့ ေဘးကျပတင္းေပါက္
အေသးေလးကိုသာ ေငးၾကည့္ေနခဲ့သည္။ေခါင္းလံုးလံုးပိုင္ရွင္ေလးက ဆက္ၾကည့္ေနရင္း စိတ္မ
ရွည္ေတာ့ပဲ ထရပ္လိုက္ေလသည္။ထို႔အခါမွ်သာ
ေဘးကလူထံက အၾကည့္က သူဆီလႊဲေျပာင္းလာ၏။"ဘာလုပ္ခ်င္လို႔လဲ ဟန္နီ"
"ေဖ်ာ္ရည္ သြားယူမလို႔"
"ထိုင္ေန ကြၽန္ေတာ္သြားယူေပးမယ္"
" ဟင့္အင္း...ငါပဲ သြားယူလိုက္မယ္"
တားဆီးခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္ ထြက္သြားတဲ့ဟန္နီ
ေၾကာင့္ Sayသက္ျပင္းခ်ၿပိး အေတြးမ်ားကို လြန္ခဲ့တဲ့
ႏွစ္ရက္ကို ျပန္ေရာက္သြားခဲ့၏။လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္တုန္းက ဟန္နီက ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပိး
ေဆး႐ံုပါ တင္လိုက္ရသည္အျဖစ္ သို႔ေသာ ေနမေကာင္းရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက Sayစကား
ေၾကာင့္ ဆိုတာကို သိေနပင္မဲ့ အားေပးဖို႔မလုပ္မိ။ဟန္နီကို မိဘႏွစ္ပါးရိွရာကို သြားကာ ႏႈတ္ဆက္ေပး
ထားရမည့္။ဒါမွ ဟန္နီလည္း မိဘေတြနဲ႔အဆက္အ
သြယ္ ရိွမွာပင္။သူတစ္ခုခုျဖစ္သြားခဲ့လွ်င္ မိဘေတြက
ဟန္နီကို လြယ္လြယ္ေလး ေျပာႏိုင္႐ံုသာ။ဂ်ပန္ကအလုပ္ကိစၥၿပိးသြားလွ်င္ ဟန္နီကိုလက္ထပ္ခြင့္
ေတာင္းဖို႔လုပ္ထားသည္။လက္ထပ္ဖို႔အေၾကာင္းကို
ေတာ့ ဒယ္ဒီနဲ႔တိုင္ပင္ရအံုးမယ္။သူက သိပ္ၿပိးမျပင္ဆင္
တက္ဘူး။ခနေနေတာ့ လိေမၼာ္ေဖ်ာ္ရည္ခြက္ကိုကိုင္ရင္း ေဘးနား
ကို ျပန္လာတဲ့ဟန္နီေၾကာင့္ အေတြးစမ်ားကို ေဖ်ာက္
ပ်က္ရင္း...
YOU ARE READING
Your love is peaceful
Aksiကိုယ်တစ်ခါမှမရေးဖူးတဲ့typeကိုစမ်းရေးတာပါ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း/အရိုင်းဆန်တဲ့စာသားများပါတာကြောင့် ဖတ်ဖို့သေချာစဉ်းစားပြိးမှဖတ်ပါ⚠⚠⚠ ဇာတ်လမ်းကတစ်စုံတစ်ရာနှင့်တူညီခဲ့လျှင်တိုက်ဆိုင်တာဟုမှတ်ယူပေးဖို့တောင်းဆိုချင်ပါတယ်⚠⚠ ဖတ်မယ် မဖတ်ဘူးဆိုတာကစာဖတ်သူတွေအပိုင်...