~My Cool Bully~ / Minsung

✨~ 7 ~✨

Bu bölümü kesinlikle tehdit edilerek yazmıyorum. SonayEyllOflu yb yazdım sende bunu okuduğun an hemen yb yazıyosun 🔪🔫

~~~

Sonunda 8 hafta geçmişti. Her gün hastane odasında geçirmek benim için ölümle aynı şey gibiydi. Ama bugün hastaneden taburcu olmuştum. Ve şu an kendi evimdeydim. Yarın okula gitmek için sabırsızlanıyordum. Hastanede kalmaktan daha çok okula gitmeyi tercih ederdim.

Eve gittiğim an odama gidip yatağımda uzanmıştım. Ve gözlerimi kapattığım anda uykuya dalmıştım. Gözlerimi açtığımda changbin odamdaydı, yatağın kenarına oturmuş bana bakıyordu.

Uyandığımı gördüğünde bana sarılmıştı. Daha pek uyanamamış olduğum için ne yaptığını anlamamıştım. Sonra Changbin'e:

-Minho: Ne oldu Changbin, neden ağlıyorsun?
-Changbin: Sana bir şey olucak diye çok korktum aptal!
(Lan şuan 3 ship arasında kaldım: Minlix, banginho ve minbin ağağaağ hepsi birbirinden güzell)

Changbin'i ilk defa bu kadar ağlarken görüyordum. Normalde hiç bu kadar duygusal olmazdı, ama Changbin'e hak veriyorum çünkü, benim de arkadaşıma böyle bir şey olsa bende ağlardım. Sonra Changbin kafasını göğsüme koyarak ağlamaya devam etti. Bende ona sarılıp kafasını okşuyordum.

-Minho: Tamam tamam sakin ol, ben yanındayım, güvendeyim ağlama artık.
Changbin zar zor da olsa ağlamayı bırakmıştı.

Yataktan kalkıp dolabıma gidip üniformamı dolaptan çıkarıp yatağa koydum. Changbin üniformamı görünce bana;

-Changbin: Okula mı gideceksin, saçmalama daha dün taburcu oldun. Birkaç gün evde kalmalısın.
-Minho: Hayır evde kalamam, zaten hastanede yeterince canım sıkılıyordu. Bi de evde kalamazdım.

Üstümü giyip mutfağa gittim. Birkaç bir şey yiyip evden çıktım. Yolda Felix'i gördüm. Arkasından, "Felix!" diye arkasından koşarak elimi omzuna atmıştım. Felix bana şaşkın şaşkın bakıyordu.

-Felix: Birkaç gün okula gelmezsin sanıyordum.
-Minho: Hastanede kalmak yetmiyor gibi evde de kalamazdım.
-Felix: İyi olduğuna emin misin?
-Minho: Evet, evet iyiyim.

Okula varmıştık. Bu sefer geç kalmadım ve sınıfa girdiğimde herkes bana bakıyordu ve hiç kimse konuşmuyordu. Sırama doğru giderken Jisung'la bir göz teması kurmuştum ama hemen gözümü çevirip sırama oturmuştum.

Hoca gelmişti. Sınıfa bakarken beni görmüştü, şaşırmıştı ve bana, "Minho bey, siz okula gelir miydiniz? Özlettiniz kendinizi." Demişti siktiğimin hocası. Bende ona, "Bir kaza geçirdim de, kaykay sürerken bacağımı kırdım. 8 hafta hastanede kalmak zorunda kaldım."

Sınavlar olucak diye okula geliyorum. Yoksa bende senin o iğrenç suratını görmek istemiyorum dedim içimden. Sonra hoca tekrar konuştu, "Hımm... geçmiş olsun. Umarım sınavlara çalışabilirsin, pek öyle gözükmüyor ama. Neyse hadi derse başlayalım." Sonra bende o pisliğe, "Siz merak etmeyin hocam o sınavlardan yüksek not alacağıma eminim." Dedim soğukkanlı bir şekilde.

Bunları Felix sayesinde söyleyebiliyordum. Her gün gelip bana okulda ne işlediklerini anlatıyordu. Ve anlatırken hiç bıkmıyordu, bana değer verdiği çok belliydi. Bende ona değer vermeye çalışıyordum. Felix gibi birisini asla bir daha bulamazdım.
(Aglayın hahaaha gldlskdmcksk)