Haru ve selim mekândan çıktı zhan onları resmen ağına düşürmüştü.
İkiliyi konuşturmanın fırsatını oluşturmuştu.
İkili sessizce ileride ki bank'a geçip oturdu.
Bir süre ikisi sessiz kaldı.
"Selim korktuğunu biliyorum.. üzmek için değil sadece geçmişin başına gelenler yüzünden korkuyorsun ve haklısın. -"
"Haru.. seni tanıdım, artık tanıyorum ve korkumu, güvensizlik hissimi seninle yenmek istiyorum."
Selim geçmişte çok şey kaybetmişti.
Ve şimdi kazanacağı birşeyler varken onu tekrar kaybetmek yerine kazanmak için adım attı.
Haru ise onu gerçekten sevmiş seviyordu.
Selim ile birlikteyken çok mutlu, huzurlu hissediyordu.
Bu nedenle.
"Selim.. seni seviyorum gerçekten seninleyken çok huzurlu hissediyorum. Sen mutlu olunca senin mutluluğuna mutlu oluyorum."
Haru Selim'in yüzüne,gözlerine bakarak söylemişti.
Selim ona bu kadar değer veren haru'nun söylediklerine karşın ilk kez kendi isteği ile rahatlıkla, güven alırcasına birine atılıp sarıldı.
Selim haru'nun boynuna kolunu dolayıp sarıldı.
Haru ilk affallasa da toparlanıp elini yavaşça korkutmadan selimin beline koydu.
Selim yaşadığı olaydan sonra ilk kez birine bu kadar ileri derce de sarılıyordu.
Bu duygu onun için çok yabancıydı.
Bu yüzden haru'nun elini belinde hissedince ilk korksada kafasına takmamaya çalıştı.
Haru, Selim'in vücudunu gerdiğini hissedince sarılışı bozdu.
Onu daha fazla istemeden de olsa korkutmak istemiyordu.
Haru Selim'in yüzüne baktığında sessizce Ağladığını gördü.
Gözleri dolu dolu ve yaşlar durmadan akıyordu.
"Selim özür dilerim seni korkutmak istemedim hala zorlandığın durumlar var. Bu çok doğal anlıyorum seni lütfen ağlama."
Haru Selim'in hayata karşı ne olursa olsun güçlü olduğunu biliyordu hatta gözleri ile görmüştü ama bu durum, duygular yıllar geçse de ilk günkü kadar Taze ve acıydı.
"Benim bu durumumu öğrenen herkes bana iğrenç mişim ve hatta fahişe gözü ile bakan vardı.. ama ne yibo ve zhan ne diğer burda ki arkadaşlarım beni yargıladı hatta bana beni özel hissettirdiler ama sen.. sen beni her şeye rağmen kirli geçmişime rağmen sevdin değer verdin hala da beni incitip korkutmamak için uğraşıyorsun ben bunları hakketmiyorum-"
"Hayır selim asıl sevilmeyi saygı duymayı değerli hissetmeyi sen hakkediyorsun, ve yaşadığın şey keşke... Keşke yaşamış olmasaydın ama sen her şeye rağmen ayakta kaldın içeride oturan her bir birey sana saygı gösteriyor. Çünkü hakketiğin bu. sen güçlüsün sakın bir daha kirli olduğunu söyleyip kendine haksızlık etme. Asıl kirli iğrenç olanlar bu sözleri sana sarf edenlerde. Ve şimdi ağlamayı bırak ve gül,gülümse çünkü sana gülmek yakışıyor ağlamak değil."
Selim, haru'nun son sözlerine burukça gülümsedi.
"Şimdi ağlamayı bırak ve neler olduğunu merak eden baş belamız zhan'in yanına gidelim."
Haru Selim'in gözyaşlarını silmek için ellerini yüzüne uzattı.
Selim haru'nun gözyaşlarına izin verdiğini belli etmek için gözünü kapatıp bekledi.
Haru, Selim'in gözyaşlarını silince ikili gülümseyip mekana gitmek için geri döndüler.
"Zhan senin favori çiftin geldi."
Elif gülümseyerek gelen ikiliyi zhan'a gösterdi.
