Zhan düğün için hazırlanıyordu.
"Hayatım nasıl rahat hissediyorsan öyle giyin! Dedem önden gitmişti oluşabilecek tehlikeleri ortadan kaldırmıştır."
Zhan gülerek geri döndü.
"Biliyorum dede tüm önlemleri almıştır bir kere de gittiğimiz bir düğünde olay çıkmazsa şaşıracam."
Zhan bezmişçe ofladı.
"Biliyorum bebeğim bende öyle düşünüyorum."
Zhan kendi etrafında döndü.
"Nasıl?"
Yibo zhan'in elini tutup tekrar döndürdü.
"Harika!"
"Ayakkabımı bağlayamadım..."
Zhan yavru köpek bakışları attı.
"Bebeğim bu yüz ifadesine gerek yok. Bana söylemen yeterli."
Zhan el çırptı ve yatağa oturdu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yibo, zhan'in ayakkabısının iplerini bağladıktan sonra öpücük kondurdu.
"Yibo benim için de olsa bir kerecik farklı bir renk giysen?"
Yibo zhan'in bacaklarını yavaşça okşuyordu.
"Hmm.. reng'e bağlı. Ben senin gibi rengarenk sevmiyorum."
Zhan ne giyeceğini bulmuştu bile.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bak yine de siyah sadece kravat ve gömlek farklı beni kırmazsın değil mi?"
Yibo takıma baktı.
Tamam tamamen siyah değildi ama idare ederdi.
"Ceketi neden tam siyah değil.. neyse ver deneyeyim."
Zhan mutlu olmuştu.
"Seni çok seviyorum hadi git dene çok yakışacak!"
Yibo giyip çıktığında kendini çok tuhaf hissediyordu.
"Çok yakıştı."
Yibo aynadan kendine bakıp,
