Can I Take Your Book? ☾︎R.J.L☽︎

☾︎☯︎|Görülen Öpücük

Haziran ayının gelişi Hogwarts'a sınav korkusunu estirmekteyken nihayet son sınavlarına girecek olan Beşinci sınıflar gerginlikle masalarında oturarak yemeklerine odaklanmaya çalışıyorlardı.

Bir kaç gün sonra okul sona erecek ve asla diğerleri gibi olmayacak bir yaz tatili onlara kucak açacaktı. Bu sefer gerçekten de diğerleri gibi olmayacak bir tatildi.

"Vee bitti!" Evan, tüy kalemini kutusuna bırakıp parşömeni incelerken güzel nişanlısı da başını yavaşça yukarı kaldırıp mektuba dikkatle baktı. Tam istediği gibiydi.

Evan ile konuşarak düğün meselesini gelecek seneye saklama kararını vermişlerdi. Bu, Artemis'in şahsi tercihi olsa da Evan da buna katılmıştı. Artemis'in söylediklerinde haklı olduğunu biliyordu: Evan güçlü bir büyücü olmak istiyordu ve evlilik meselesi daha okuması gereken bir senesi, bakanlık stajı, Lord'un yolunda ilerleme işleri de hesaba katıldığında pek düzgün bir zamana denk gelmiyordu.

Evan'ın fikrine göre bunlar tamamen yapılabilecek şeyler olsa da, Artemis'e göre saçmaydı. Netice olarak ise Rosier, nişanlısının isteğini kabul etmişti.

"Nasıl? Mutlu musun?" Mektubu okuyabilmesi için Artemis'e yakın tuttu.

"Çok." Artemis gülümsedi. Tatilde bu konuyu kendisi de ailesiyle konuşacak olsa da, Evan'ın söylemesi daha iyiydi: Aileler, ikisi birlikte karar verecek seviyeye geldikleri için mutlu olur ve isteklerini kabul ederlerdi.

Evan, Artemis'in kolunu sıvazlayıp alnını öptü. Artemis, bu histen çok rahatsız olsa da gülümsemekle yetinmişti. Sabretmesi gerekiyordu.

Gözucu Gryffindor masasına baktığında, Remus'un orada olmadığını gördü. Demek ki bahçedeydi ve onu bekliyordu. Gülümsemeye devam ederek ayağa kalktığında Evan merakla "Nereye?" diye sordu, "Daha yemeğini bitirmedin."

"Bir kez daha bazı şeyleri kontrol etmek istiyorum, bu dersten de olağanüstü'yü garantilemeliyim." Evan'ın omzunu hafifçe okşadı. Sarışın oğlanın yüzünde tatlı bir gülümseme oluştuğunda saçlarını karıştırarak dış kapıya yöneldi.

Koridoru heyecanla aşıp bahçeye çıktığında merakla etrafına bakmaya başladı. Remus'un söylediği gibi Hagrid'in kulübesinden aşağı indiğinde, onu bekleyen çocuğu görünce gözleri parlamıştı.

Remus, düşüncelerinden sıyrılıp gelen kızı görünce gülümsemeden edemedi. Onu her gördüğünde ilk defaki gibi heyecanlanmasını normal karşılamaya başlamıştı. Arkasında tuttuğu çiçeği daha sıkı tuttu.

"Nasılsın?" diye sordu Remus, "Sınava hazır hissediyor musun?"

"Çok iyiyim! Elbette hazır hissediyorum," duruşunu dikleştirdi, "girdiğim tüm sınavlardan mükemmel not alacağıma söz vermiştim, unuttun mu?"

Remus gülerek başını buladı. Bunun için bazı gecelerde Yasak Bölüm'de ders çalıştıkları bile olmuştu.

Artemis'in amacı, tüm derslerden olağanüstü'yü kaparsa Slughorn'un gözünde daha belirgin bir öğrenci haline gelerek Sınıf başkanı seçilmekti. Böylece nöbetlerde Remus'u daha çok görebilirdi ve kimse iki başkanın ne konuştuğuna ve ne yaptığına karışamazdı. Karışan olursa da, binadan puan kırarak rahatlıkla işlerini sürdürebilirlerdi.

"Sana güveniyorum," Remus, Artemis'e gülümsedi, yavaşça çiçeği öne çıkardı, "moral olsun diye sana çiçek getirdim."

Artemis bir an duraksadığında çiçeklere baktı. Beyazlardı ve çok güzellerdi. Gülümseyerek çiçeği aldı ve kokladı. Kokusu da mükemmeldi. "Teşekkür ederim..." Bu çiçekleri kesinlikle saklayacaktı.