Seneler önce terk edilmenin onda bıraktığı nefret duygusu ile büyüyen bir kadın.
Yaptığı her bir hatayı telafi etmek için yeniden kadının karşısına çıkan bir adam.
Nefret ve Aşk
İki Güçlü duygudan hangisi onlar için galip gelecekti?
"İnsanlar baz...
Keyifli okumalar, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın...
Mavi Gri - Ölümle Yaşam Arasında
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Günlüklerime yeniden kavuşmuş, kalemi elime alıp yeniden yazmaya başlamıştım. Hiç beklemediğim bir şekilde o kadar iyi gelmişti ki bu hissi kaybetmeye korktum. Fırsat bulduğum her an yazmak için kendime şart koşmuştum ve umarım buna uyabilirdim.
Şimdi ise elimde tuttuğum bir kutu tatlıya tuhaf tuhaf bakıyordum. Kenan'dan abime onlara yemeğe davetli olduğumuz bir mesaj gelmişti. Bizde tatlımızı alıp soluğu Yasemin teyze ve Ayhan amcanın çok tatlı bir mahallede bulunan, bahçeli ve iki katlı evlerinin önünde almıştık. Bu mahallenin üzerimde yarattığı o sakinleştirici etkisini yeniden hatırlamak sırtımdan aşağı bir ürperti gönderdi. Denize çok yakın bir mahalleydi ve çocukluğumun da yarısı burada geçmişti.
Fırat'ın eviydi burası.
Yanımda duran abim kapıya vurunca kendime gelerek olduğum âna döndüm. Yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirip kapının açılmasını bekledim. Kapıyı Yasemin teyze açtı ve, "Kızım!" Diyen yüksek sesi kapıda yankılandı. Kutuya dikkat ederek kendimi onun kollarına bıraktım.
Yasemin Teyze de olsa seneler sonra biri bana kızım diye seslenmişti.
Kalbimdeki sızıyı görmezden gelip geri çekildim. "Teyzem! Çok özledim kız! Çok özledim!" İçeriye girdiğimizde abim de arkamdan geldi ve kapıyı kapattı. Yasemin teyze yüzümü ellerinin arasına alıp iki yana salladı. "Büyümüşsün yavrum, ne güzel olmuşsun sen. Oy sarı kuzum benim, geldin ya sonunda." Başımı salladım. "Geldim tabi kız, senin için geldim sadece." Karşılıklı kahkaha attıktan sonra sol tarafımdan Ayhan amcanın geldiğini gördüm. Ona dönüp kollarımı iki yana açtım. "Ayhan Dinçer Bey! Yaşlandıkça daha da mı karizmatik oldunuz siz?"
Kocaman gülümseyip, "Gel kız buraya." Deyip kollarını bana doladı. Ben Ayhan amcaya sarılırken abim de arkamda Yasemin teyzeyle kucaklaşıyordu. "Gözümüz yollarda kaldı. Hoşgeldin kızım." Ayhan amcanın elinden öpüp kenara çekildim ve abimin de aynılarını yapmasını izledim. "Hadi hadi sofraya!" Diyen Yasemin teyze tatlı kutusunu elimden alıp koluma girdi ve arka bahçeye çıkardı.
Çok güzel bir sofra kurulmuştu ve ışıklar bahçede huzurlu bir ortam yaratmıştı. Masada oturan Kenan'ı gördüğümde o da bizi görüp ayağa kalktı. "Hoşgeldiniz," Deyip önce bana sarıldı. Kollarımı ona dolarken kıkırdadım. "Ne bu mutluluk Kenan? Aşk olsun çok mu acıktın yani?" Kenan bana gücenmiş gibi bakarken Ayhan amca gülüp masanın başına oturdu. Abimle de sarıldıktan sonra hepimiz masaya yerleştik. Şöyle bir masaya baktığımda mutluluktan ağlamamak için kendimi sıktım.
