Seneler önce terk edilmenin onda bıraktığı nefret duygusu ile büyüyen bir kadın.
Yaptığı her bir hatayı telafi etmek için yeniden kadının karşısına çıkan bir adam.
Nefret ve Aşk
İki Güçlü duygudan hangisi onlar için galip gelecekti?
"İnsanlar baz...
Bölüm sonunda önemli bir duyuru yaptım, dikkatle okursanız çok sevinirim.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın, sizi seviyorum.
Majeste - Aşk Dediğin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Günün sonunda haklı çıkmasından nefret ediyordum.
Bu bazı konular olsa bile.
Alerji olmuştum.
Eve gelen doktor ağır olmasa da yine de iğne yapmış ve ilaçlarımı baş ucuma yığıp gitmişti. Abim ise ağzını bile açmadan sadece uzun uzun beni izleyip o da beni bu odada yalnız bırakmıştı. Besin alerjisi olmuştum ve son günlerde aşırı tükettiğim çikolatanın buna etkisi olabileceği söylendi.
Buna inanmıyordum çünkü dünyanın en iyi yiyeceği falandı.
Yine de benim moralimi bozan şey bu değildi ve sinirden ağlamak üzereydim. Belki de bir kaç damla gözyaşı akıtmış olabilirdim. Bu alerji yüzünden Florida Moda ile yapacağım toplantıyı ertelemek durumunda kalmıştım. Belki de benimle asla iş birliği yapmayacaklardı.
Bu benim için yıkım olurdu.
Bunu anımsayınca üzerime çektiğim yorganı ısırdım ve çığlık attım. Her şeyden nefret ediyordum! Ben kendimle debelenirken kapı çaldı ve açıldığında aradan kafasını uzatan Atlas bana bakıp, "Gelebilir miyim abla?" Dedi. Usulca yorganı bıraktığımda elimi kaldırıp içeri gelmesini söyledim. İçeri girip kapıyı kapattı ve yatağın karşısında durup bana baktı. "Annemler yarın memleketten dönüyorlarmış. Bir de nasıl oldun? En son çığlık attığını duydum." Yatakta doğrulurken sırtımı başlığa yasladım.
"İyiyim, en azından nefes alabiliyorum." Sabah nefes alamadığım için uyanmıştım ve aceleyle abime koşmuştum. O ise bana önceden evde duran alerji ilacından vermiş ve doktor gelene kadar nefes almamı sağlamıştı. Korktuğunu yüzünde görmüştüm. Atlas kollarını göğsünde birleştirirken baştan aşağı ona baktım. Lacivert bir gömlek giymişti ve altında siyah bir kumaş pantolon vardı. Sanırım şirkete geçiyordu. "Buna sevindim ama yüzün için aynı şeyi diyemiyeceğim. Çilek gibi benek benek olmuşsun." Kendi kendine gülerken bakışlarımı fark edip boğazını temizledi ve sustu.
"Sen ne için geldin Atlas?" Dediğimde hatırlamış olacak ki, "He doğru! Aşağıda bir kadın var ve seninle görüşmek istiyor. Florida Moda'dan mı ne gelmiş." İlk başta yanlış duyduğumu sansam da hayır doğru duymuştum. Atlas tam da o iki cümleyi umursamaz bir şekilde kurmuştu. "Ne?" Dedim yavaşça. "Öyle valla. Dedim abla bekle sen ben hemen haber vereyim kendisine. Valla çok da süslü püslü birine benziyordu."
"Atlas!" Diye çığlık attım. "Nerede? Aşağıda mı? Gitmem lazım." Ben yataktan fırlayınca Atlas kollarımdan yakaladı. Bu çocuk nasıl benden daha güçlüydü böyle? "Dur abla kalkma sakın. Kadın sadece haber ver yatağından kalkmasın dedi." Şok içinde Atlas'a baktım. "Öyle mi dedi? Ne alaka?" Dediğimde ise omuzlarını silkti. "Sen otur ben haber vereyim." Tüm şaşkınlığımla geriye otururken Atlas odadan çıktı ve bir kaç dakika sonra içeriye giren bir kadının arkasından o da girdi.
