Seneler önce terk edilmenin onda bıraktığı nefret duygusu ile büyüyen bir kadın.
Yaptığı her bir hatayı telafi etmek için yeniden kadının karşısına çıkan bir adam.
Nefret ve Aşk
İki Güçlü duygudan hangisi onlar için galip gelecekti?
"İnsanlar baz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir savaşın ortasında kalmış gibiydim. Dört bir yanım hainlikle, kanla ve canavarlarla çevrili gibiydi. Bir savaşın ortasında kalmış gibiydim. Yara alsam da, yere düşsem de bir şekilde yeniden ayaktaydım.
Öfkelenmiştim, sinirliydim, üzülmüş ve ağlamıştım. Yine de gün sonunda aynada kendime gülmeyi becerebilmiştim. Hasta odasında bulunan tuvaletten çıktığımda Fırat'ı ayakta gördüm. Her geçen gün daha da iyiye gidiyordu ve bu bana tarif edemediğim bir mutluluk veriyordu.
Beni fark ettiğinde genişçe gülümsedi. "Safir, gel yanıma." Ayaklarım ondan bu emri duymayı bekliyormuş gibi koşar adım ona doğru yürüdü. Fırat'ın kollarına girdiğimde ve beni sıkıca sardığında evimdeymiş gibi hissettim.
Atan kalbi ve beni sıkıca saran kolları evime geri dönmüş gibi hissettiriyordu.
"İyisin değil mi?" Fırsatını her bulduğumda bu soruyu ona soruyordum. "Sen varsın. Nasıl kötü olabilirim ki?" Ve o da her seferinde bu cevabı veriyordu. Yeniden gülümsedim ve ona alttan baktım. "Planlayacağım çok şey var." deyip ofladım. Tüm planları iptal ettiğimden şimdi hepsi gün yüzüne çıkıyordu.
"Düğünümüz gibi mi? Niye düşünüyorsun ki sevgilim? Hallederiz." Tek kaşımı kaldırıp ona baktım. "Ne düğünü Fırat?" dediğimde şaşırmıştı. "Şirketten bahsediyorum. Ayrıca evlilik teklifi bile etmedin." Fırat'ın kolları beni daha sıkı sardı. "Dert ettiğin şeye bak. Çökeyim hemen." Beni bırakıp yere çökmek üzereyken onu durdurdum. "Saçmalama istersen." dediğimde karşımda dikilip bana baktı.
"Çok ayak üstü olur burada. Güzel olmaz." Fırat başını geriye atıp gür bir kahkaha attı. "Ne kadar da mütevazi bir kadınsın, karıcığım." Fırat gülmeye devam ederken ben put gibi kesilmiş onu izliyordum. Beni fark ettiğinde durdu ve yüzüme baktı. "Ne oldu Sara?" dedi endişeyle.
"Sen ne dedin?" dediğimde sırıttı. Elleri belime kaydığında bedenimi kendisine çekti ve alnımdan öptü. "Karıcığım." dedi yeniden. Titrek bir nefes aldığımda kıkırdadı. "Çok mu heyecanlandın?" Başımı sallayıp utançla gözlerimi kaçırdım. "Heyecanlandım tabi kocacığım."
Fırat gözlerini kırpıştırıp yüzüme dikkat kesildi. "Oha." dedi sessizce. "Çok... iyi hissettiriyormuş böyle hitap etmek." Başımı sallayıp ona katıldığımı belirttim. "Safir bugün bana bir daha kocacığım deme." Elini kalbine götürdü. "Ufak çaplı bir kalp ritim bozukluğu yaşadım." Fırat'ın cümlesini bitirmesiyle başka bir erkek sesi duyuldu.
"Biri kalp ritim bozukluğu mu dedi?" Fırat'la aynı anda kapıya döndüğümüzde karşımızda bir doktor gördük. "Siktir lan!" diyen Fırat şaşkınlığını belli ederek doktora baktı. Esmer ve gözleri masmavi bir doktor karşımızda gülerek Fırat'a bakıyordu. "Merhaba Fırat Bey. Şükür sizi ayakta gördük." Fırat kollarını açıp adama yürüdüğünde doktor da aynısını ona yaptı ve odanın ortasında buluşup sarıldılar.
