alin gece(düzenleniyor)

geçmişin öfkesi

yazardan devam

toprak atakanın arkasından gitmişti. atakan ise toprağı görünce telefon konuşmasını bitirmişti. toprak bir hışımla atakana dönüp "atakan aline ne oldu ne tedavisi gördü ve en önemlisi bana niye söylemedin" diye bağırdı. işte bu atakan için patlama noktasıydı çünkü sanki haklıymış gibi davranması ve ona alin demesi atakanın içindeki birikmiş öfkenin patlama noktasıydı.

"ilk olarak ona alin deme o ismi alin seni kabullenip affedene dek ağzına dahi alma toprak koral. ikinci olarak ise, kim olarak alin hakkında bilgi istiyorsun? sen kimsin ki ben sana kardeşimin durumunu anlatacağım" diyerek konuştu bağırmamıştı ama cümleleri toprakta bağırsa bu kadar etki yaratamazdı

"ben kim miyim ben onun abisiyim, ve abisi vasfıyla bana anlatacaksın atakan" bir an, sadece bir an atakan sen onun abisi değilsin demeyi düşündü. ama bu cümle onu aşardı çünkü biliyordu ki, aline o güne kadar abilik yapmıştı.

"sen şuan onun abisi değilsin. sende biliyorsun ki onunla arandaki tek bağ kan bağı, ki bu alin için hiç bir şey ifade etmiyor. eğer şimdi olmasa bile o zaman abisiydim diye konuşacaksan hiç konuşma"

"atakan yapma böyle biliyorsun deryanın ölümü ile kendimde değildim ne yaptığımı bilmiyordum" sesi adeta yalvarırcasına çıkmıştı toprağın .

"YETER ARTIK TOPRAK YETER. SENİN ANLAMADIĞIN ŞEY ŞU, DERYA SADECE SENİN YAKININ DEĞİLDİ. SENİN SEVDİĞİN KIZ İSE BENİM HATTA BİZİM ABLAMIZDI. BEN O GÜN ABLAMI KENDİ ELLERİM İLE TOPRAĞA VERDİM. BEN KENDİ YASIMI TUTAMADIM ,NİYE BİLİYOR MUSUN? BENİM ÖNCELİĞİM VARDI, KARDEŞLERİM VARDI.

HANİ O MİNİK OĞLUM DİYE SEVDİĞİN MİLAS VAR YA, O NE HALDEYDİ HABERİN VAR MI? GÜNLERCE ZORLA YEMEK YEDİ O ÇOCUK, GÜNLERCE AĞLAYARAK UYKUYA DALDI. YA KUZEY HANİ SENİN SÖZDE DERT ORTAĞIN O ÇOCUK GÜNLERCE NE ÇEKTİ HABERİN VAR MI? AH TABİİ Kİ YOK, NİYE SENİN ACIN VARDI ÇÜNKÜ DİMİ

LAN HADİ BİZİ GEÇTİM. BİZİM SENİN GÖZÜNDE GRAM DEĞERİMİZ YOK DİYELİM, YA ALİN HANİ KIZ KARDEŞİN OLAN ALİN. O KIZ ZATEN GÖZÜ ÖNÜNDE ABLASININ ÖLMESİNİ ATLATAMADAN, SENİN ONU SUÇLADIĞINI DÜŞÜNDÜ.

ALİN KAÇ GECE UYKUSUNDAN UYANIP BANA 'ABİ , TOPRAK ABİM ABLAMIN ÖLÜMÜNDEN BENİMİ SORUMLU TUTUYOR? O YÜZDEN Mİ GELMİYOR?' DİYE SORDU SENİN HABERİN VAR MI LAN, YA DA TERAPİLERDE KAÇ KERE SENİN ONU SUÇLADIĞINI DÜŞÜNÜP KRİZ GEÇİRDİ HABERİN VAR MI?

YA DA DOKTORU SENİ UNUTMASI GEREKTİĞİNİ BAŞKA TÜRLÜ İYİLEŞEMEYECEĞİNİ SÖYLERKEN BİZİ DİNLEYİP SAATLERCE 'BEN TOPRAK ABİMİ UNTMAK İSTEMİYORUM' DİYE AĞLADI BİLİYOR MUSUN? BEN SÖYLEYEYİM. BİLMİYORSUN

ÇÜNKÜ SEN BENCİL PUŞTUN TEKİSİN. SADECE KENDİ ACINA ODAKLANDIN VE BİZİ GÖRMEDİN. ŞİMDİDE KARŞIMA GEÇMİŞ BENDEN HESAP MI SORUYORSUN? YEMİN OLSUN Kİ ALİN BİR DAHA SENİN YÜZÜNDEN ÜZÜLSÜN, İŞTE O ZAMAN KENDİNE KAÇACAK BAŞAK BİR DELİK BULMAK ZORUNDA KALIRSIN TOPRAK KORAL." atakan bu cümleleri kurarken yer yer gözleri dolmuş hatta ağlamıştı ama dik duruşunu asla bozmamıştı o kardeşleri için dik durmak zorundaydı.

toprak duydukları ile dumura uğradı ne diyeceğini ne yapacağını bilmiyordu zaten atakan da ondan bir cevap beklemeden gitmişti. o esnada konuşmalarına kulak misafiri olan kuzeyi fark etti toprak ve yanına ilerledi

"kuzey nasılsın abicim" diye konuşan toprak ile kuzey ona döndü kuzeyin gözleri kızarmıştı eskileri hatırlamak ona hiç iyi gelmemişti bu belliydi "daha iyi günlerim olmuştu ve bana bir daha abicim deme koral benim için sadece alinin biyolojik abisinden ibaretsin" diyerek konuştu

kuzey kırgındı toprağa çok kırgındı, ama kızgındı da özellikle aklına alinin toprak abim beni artık sevmiyor diye günlerce feryat edişi geldikçe daha da kızıyordu.