USHAN

OLAĞANÜSTÜ GÜÇ

Medya💖

*

Arabayı aşağı sokağa park edip indim ve topuklularımla tıkır tıkır yokuşu çıkmaya başladım.

Salonu görünce istemsizce gülümsedim. Daha dün gibiydi şurada soğuktan titrerken onu gördüğüm ilk an.

Bugün Ushan işleri yüzünden geç çıkacaktı ama telefonda ne kadar özlediğinden bahsetmişti. Ondan geri kalır yanım olmadığından iş çıkışı pideciden pide alıp soluğu burada almıştım.

İçeri girdiğimde bekleme salonu da danışma kısmı da boştu. O yüzden ilk başta kime danışacağımı bilemedim ancak hemen karşıda bir tarafı tamamen cam olan odada onu görünce oraya doğru adımladım.

Topuk tıkırtımı duyduğuna emindim ama başını kaldırıp bakmıyordu.

Odaya varıp kapıyı tıklattığımda yalnızca "Buyrun." dedi yine yüzüme bakmadan.

Bu neydi be? Böyle ilgisizliğe gelen de geri giderdi.

"Buyuracağım ancak o kadar ilgisizsiniz ki buyurasım gelmiyor."

Şükür yüzüme baktı. Son derece ciddi bir yüzle konuştu.

"Danışmayla görüşmeden içeri girmek sizin hatanız hanımefendi. Bekleseydiniz sizinle ilgilenirlerdi."

"Kimse yoktu... Hem." deyip sustum dikkatini iyice bana versin diye.

"Hem?"

"Siz ilgilenirsiniz belki..." Bir an durdum onun gözü üstümde beni süzerken yanına vardım ve popomu masaya yaslayıp başına dikildim. "Benimle..."

Gözlerimi kısıp imalı imalı bakınca tüm ciddiyetini kaybedip kocaman gülümsedi ve belimden sarıldığı gibi kucağına çekti beni.

"Seninle bir ilgilenirim. Feleğin şaşar yavru kuş."

Buna da vur deyince öldürüyordu.

"Ay Ushan bırak biri gelir."

"Kimse yok salonda. Gelen giden de olmaz"

"O zaman danışmada kim ilgilenecekti benimle?"

"Kimse. Yalan söyledim."

"E madem burada kimse yok sen niye benim ayak sesime bir kalkıp bakmadın hırlı mıyım hırsız mıyım diye."

"Ben seni topuğunun tıkırtısından tanırım güzelim. Kapıdan girdiğin an biliyordum geldiğini."

"Hayrolsun özel güçlerin falan var da haberim mi yok?"

Gözleri ayaklarıma düştü.

"Sabah da bu vardı ayağında. Topuğu oldukça ince olduğundan sesi de tiz. Yer etmiş kulağıma."

"He iyi, öyle alengirli konuşma benimle gülesim geliyor. Tıkırtımı tanırmış."

"Bak ya. Hayran olup 'yaaa Ushan' diye eriyeceğin yerde gülesi geliyormuş."

"Superman falan değilsen hayran kalamam sana canım."

Hemencecik çattı kaşını. Ushan ve önlenemez kıskançlığı.... Allah'ın taytlı Clark Kenti'ni bile kıskanıyordu.

Artık pes der gibi bakınca söylenmeden durabildi.

"Hayırdır sevdin herhalde yerini ses etmiyorsun hiç?"

Ancak o söyleyince fark ettim. Kucağındaydım. Bayağı hem de. Öylece oturuyordum, bir bacak bacak üstüne atmadığım kalmıştı.

Yemin ederim korktuğum başıma geliyordu.