Golden Ceremony

Chapter 27

Chapter 27

Lupa

To end my life is not how I should part ways with the people I love, but continuing to live with them before our time runs out is how I want my chapter to end.

I pulled the trigger, pero hindi ito tumama sa ulo ko kundi sa kisame. Nakaangat sa itaas ang hawak kong baril noong isang segundo lang ay nakatutok sa ulo ko ang baril.

The gunshot echoed throughout the arena. The smoke from the shot rose from the end of the gun... and then there was silence.

I want to keep fighting, not just to stay alive but so family doesn't lose their daughter, sister, and cousin, so I can see my family again. I want to go on a date with Lothaire, hangout with Enid, Mordecai, Oslo, and Nathaniel at a cafe while drinking coffee, finally reaching my dream of becoming a Detective.

Kung sino pa 'yung matatakutin at nerbyosa, siya pa 'yung nagtangkang maging Detective. Naniniwala ako na kahit mahirap ito, kakayanin kong panindigan ang magbigay ng hustisya para sa pamilya at biktima ng mga kriminal.

"You will die if you don't kill someone, Cove!" Sigaw ni Mordecai na nagpagising sa'kin sa tuliro.

When killing is no longer an option but a choice between life and death, I would rather choose to live.

Am I wrong? Kung hindi ko pinaglaban ang buhay ko, hindi ko na makikita ang pamilya ko. Naghihintay sila sa'kin. Hinihintay nila akong makauwi.

Ayokong mamatay! Gusto ko pang mabuhay nang matagal, gusto kong makaranas ng maraming magagandang bagay sa mundo... ang makitang masaya at umaasenso ang pamilya ko, ang makadayo sa iba't-ibang lugar, ang makatikim ng mga pagkain na hindi ko pa nararanasan na tikman, ang ma-inlove sa taong mamahalin ako habang-buhay.

At alam kong, may mga pangarap din at pamilya na naghihintay sa kung sino man sasalo ng bala na ibabaril ko.

I don't want to kill anyone...

Pero kung hindi ako pumatay ng tao, ako ang mamamatay...

Kung pumatay ako ng tao... what kind of person do I become?

Taking someone's life just so I can win... this is hell for me.

"Ipaglaban mo ang buhay mo! Huwag mong iisipin na papatay ka ng tao!" Muling sigaw ni Mordecai.

"Cove, please! Kailangan mong mabuhay! Alam ko kung gaano kahirap ang desisyon na ito pero lumaban ka!" Sigaw naman ni Enid.

"Kaya mo ito, Cove! Lumaban ka!" Dugtong ni Oslo.

"Cove Molina! Remember your promise!" Napalingon ako sa direksyon ni Lothaire. "Do whatever it takes to survive!"

I nodded back before everything turned into Lupa. Then I started running.

The problem with chasing Ponsol, he was too fast and always hid behind his goons. At sa daming tao tumatakbo sa harapan ko, mahirap siyang lalo sundan.

Hind ko mapapatawad ang ginawa niya sa ibang graduates. Kahit may pamilya man siya na nagmamahal sa kanya at kamumuhian ako nang matuklasan nilang pinatay ko siya, I will bear that responsibility until I die.

Naghintay ako ng tsansa, hinintay kong humiwalay ang mga goons niya sa likod hanggang sa makikita ko na lang ang buong likod niya sa harapan ko.

"Cove... No..." Bulong ng konsensya ko. "Killing to win isn't right."

But I don't have any other choice.

Kahit sino man piliin ko sa kanila, may kapatid, anak, kasintahan, kaibigan, kaklase, o kaaway ang mawawala mula sa baril na pinutok ko.