-38-

1.5K 192 321
                                    

SELAAAMMM! İŞTE O ÇOK MERAK EDİLEN YB!

YORUM İSTİYORUM BAKIN GEÇEN BÖLÜM AZ GELDİ!😠

İYİ OKUMAALAARR!!

_

H:

Jisung'un kolunu tutup, evden ayrıldık. Jisung ağlayıp, birşeyler anlatmaya çalışıyordu ama anlayamıyordum.

"Tane tane anlat jisung. Ve sakin ol lütfen ne oldu?" Dediğimde derin nefes alıp, anlatmaya başladı.

"Jiwon, evden bir anda kayboldu!" Dedi ve ağlaması çoğaldı.

"Ne demek kayboldu, kaçırıldı mı?" Dedim endişeyle.

"Bilmiyorum bahçede oynuyordu sadece 2 dakikalığına yanından ayrıldım. O zaman da bahçe kapısı açıktı." Dedi ve ağlamaya devam etti.

"Polise gidelim hemen!" Dediğimde cevapladı beni.

"1 gün geçmesi gerekiyormuş." Dedi umutsuzca.

"Peki, zaman kaybetmeden gruptakileri çağır fazla uzağa gidemez. Birisinin kaçırdığını düşünmüyorum muhtemelen kendisi emekleyerek gitmiştir." Dediğimde hemen telefonundan grubu aradı.

"Felix'e birşey anlatma sakın! Strese girer ve üzülür." Dediğinde "Zaten birşey demedim." Diye yanıtladım onu.

Telefonla konuşmasını bitirince, jisunga destek verip ağlamasını sonlandırdım. Cesaretlendirip, jeonginin evime yürüdük. Tüm grup oradaydı.

Herkes endişeyle, evin çevresini aramaya koyuldu.

"Jiwon." Diyerek adını hafiften seslendik. Fakat hiçbir şekilde ondan bir iz yoktu.

Jisung kendine kızarken, bir yandan onu sakinleştirip, öte yandan da jiwonu arıyorduk.

Jisung telefonuna gelen bildirim ile, tüm ağlaması kesildi.

"Jiwon...Minho'nun yanındaymış." Dedi şaşkınlıkla ve mutlulukla.

"Ne?" Diye bağırdık hep bir ağızdan.

"Vay anasını be, babasının yanına gitmiş yavru'm." Dedi chan.

"Neyse bizim iş bittiyse, bay." Dedi woo ve san'ın koluma girip yürümeye başladılar.

Jisungun koluna girip, minhonun evine yürümeye başladık. Jisung'un hiç iyi olmadığının farkındaydık elbet. Onun konuşmaya ihtiyacı olduğunu düşünerekten konuya girdim.

"Hyunjin, git felixin yanına. Ve teşekkür ederim." Dediğinde "Seninle minhonun evine kadar geleceğim. Sonra giderim." Dedim ve devam ettim.

"Jisung, iyi olmadığını görebiliyorum. Bana anlatmak istediğin şeyler var mı?" Dediğimde gülümsedi. Ardından hemen ağlama Moduna girdi.

"İyi değilim, hamile olduğum için gittiğim ülkede hiç arkadaşım yok hyunjin. Dışlandım, ve üstelik okurken bir yandan hamilelikle uğraştım. Jiwon benim hayatımın bir parçası, onda asla şikayetçi değilim. Beni yaşama sevincim oldu." Dedi sonlara doğru gülümseyerek.

"Minho sen gittikten sonra, çok durgunlaştı. Onunla her konuşmak istediğimde beni reddetti. Ardından araya mesafe koydu. Felix onu çok suçladı sen gittikten sonra. Pişman olduğuna eminim." Dediğimde hemen kafasını iki yana salladı.

"Üzümesi zerre umrumda değil." Diyerek evin önüne geldik. Kapıyı çalmadan, iyi geceler Diyerek yanından ayrıldım. Özel şeyler konuşabileceklerini düşündüm.

Eyes Don't Lie, HyunLix [Omegaverse]Where stories live. Discover now