TEŞEKKÜR
Nereden başlasam, nasıl başlasam gerçekten bilemiyordum. Papatya'dan Mektup okul dergisine yazdığım bir yazıdan doğdu tamamen. Sonrasında Kayla doğdu, Korel doğdu ama başında aklımda hiç Deha yoktu. Sonra birden aklımda her şey değişti ve yolumuza Deha'yla devam ettik. Bu kitap aslında benim kalp kırıklarımdan oluşuyordu. Korel... Sana çok söyleyeceğim şey var aslında ama biz kelimelerimizi tüketeli çok oluyor. Sadece... Teşekkür ederim, beni büyüttüğün için.
Asıl teşekkürlerim ise şimdi başlıyor. Öncelikle Gizem'im... Her kurgumu ilk sen okudun, çoğu adımını beraber planladık, beraber hayal kurduk. Hayalini kurduğumuz şeylerden bir tanesi gerçek oldu, bu kitap bitti ve bir devir daha kapandı bizim için. Yanımda olduğun için sana ne kadar teşekkür etsem az.
Benim canım kızlarım; Azra, Deniz, Zeynep, Sena ve İkra... En başından beri yanımdasınız. Siz olmasaydınız belki de bu kurgu yarım kalan bir hikayeden ibaret olurdu ama artık öyle değil. Hepinize destekleriniz için çok teşekkür ederim. Sizi çok seviyorum, iyi ki varsınız.
Son olarak bu zamana kadar Papatya'yı destekleyen minik bir kesim olan okurlarım... Size de ne kadar teşekkür etsem az. Beraber bitirdik bu hikayeyi, umarım sonra hikayelerde de buluşuruz. Hepiniz iyi ki varsınız.
Hoşça kal Kayla... Umarım başka bir evrende en güzel hâlinlesindir.
Sevgiler, Melsa.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAPATYA'DAN MEKTUP (TAMAMLANDI)
Teen Fiction"Ben gerçekten bir papatyaydım. Haklıydın. Papatyalar ölünce güzel kokarmış. Ben de artık güzel kokuyorum."
