Hiding from Valdez (Hiding Series #2)

PROLOGUE

PROLOGUE: Kasal

Walang 'sing kabog ang dibdib ko.

Habang nakatingin sa pinanonood ni Mariposa ay mabibilis ang tibok ng puso ko. Siya ang babaeng lapit nang lapit sa akin. Habang tumatagal ay nasasanay na ako sa presensya niya at hindi na nawiwerduhan. Ang tingin na ng mga tao sa amin dito sa lugar namin ay magkaibigan kami.

Pumikit ako nang mariin dahil sa ginagawa ng dalawang tao sa bidyo na pinanonood ni Mariposa.

"Axedria!"

"Ay puke pinasukan ng bayag!" hiyaw ni Mariposa sa gulat.

Ako naman ay agad napatayo at bahagyang napalayo kay Mariposa dahil sa pagtawag ng ina ko.

"Bakit po, Mama?" marahang tanong ko. Lalong kumabog ang dibdib ko. Naramdaman ko rin ang pag-init ng mukha. Para akong may nagawang kasalanan at nahuli.

Halos lumuwa na naman ang mga mata ni Mama sa akin. Galit na naman siya. Ano na naman kaya ang ginawa ko?

Mabibilis na humakbang si Mama palapit sa akin. Mahina akong napadaing nang higitin ang braso ko palayo kay Mariposa.

"Ilang beses na kitang pinagsabihan na 'wag na 'wag kang lalapit-lapit sa babaeng 'yan?" galit na singhal ni Mama.

Sunod-sunod akong umiling. Si Mariposa ay wala na sa pinanonood. Inosente lang itong nakatingin sa amin ni Mama, nanunungay at pinipitik sa kung saan matapos palibugin.

"H-hindi naman ako ang lumalapit, Ma..." sabi ko. Lalo lang akong napadaing dahil sa paghigpit pa lalo ng hawak ni Mama sa akin.

"Hindi naman sumasabog kapag nagkakatabi ang magaganda, Aling Marites. Kaya ano bang problema kung nagkakatabi kami ni Axedria?" ani Mariposa.

Inilingan ko ang babae para pigilan na magsalita. Sigurado kasing masisigawan din siya ni Mama.... Hindi nga ako nagkakamali.

"'Wag ka ngang mangielam! Maglaba ka na lang ng panty mo. Kisangsang!" bulyaw ni Mama saka ako kinaladkad paalis sa lugar.

Habang papasok ng bahay ay patuloy si Mama sa pagbubulyaw sa akin. Naiiyak na ako pero pinipigilan kong lumuha. Malaki na ako. Hindi na dapat ako umiiyak. 'Tsaka... mas lalong magagalit si Mama kapag umiyak ako.

Pabalya akong binitiwan ni Mama nang makapasok sa kwarto ko. Bumalya ako sa kama. Mabuti na lang malambot iyon. Umayos ako sa pagkakaupo at napayuko habang si Mama ay nakapamayawang sa harap ko.

"Darating si Bekoy galing kina Nela. May dalang puting bistida. Dapat bago ako dumating mamayang alas sais ay naisuot mo na iyon."

Napaangat ang tingin ko kay Mama. "Para saan, Ma?"

"'Wag nang magtanong. Ipakakasal kita roon sa kumpare ni Alonzo," aniya saka umalis sa harap ko at nilapitan ang kinalalagyan ng sapatos ko.

Napatayo ako agad. "Ako ipakakasal?" wala sa sariling nasabi ko, saka hinarap si Mama. "Ma, ano po ang ibig ninyong sabihin?"

"Hindi ba't sinabi kong 'wag nang magtanong nang magtanong?"

"Pero, Ma..." sandali akong napaisip. Bente pa lang ako 'tsaka... "Ayo'ko pa po! Ayo'ko, Ma!"

Tumayo si Mama at galit akong hinarap. Tinapon niya sa harapan ko ang sandals niyang nakuha.

"Wala akong pakialam sa opinyon mo! Magpapakasal ka sa kumpare ng stepfather mo tapos!" Saka ako iniwan ni Mama sa kwarto.

Napatingin ako sa sandals na nasa paanan ko. Nanlabo ang mga mata ko. Hindi ko napigilan ang mapaluha.

Ganito na lang ba talaga ako kadaling ipamigay? May mali ba akong ginawa na ikinagalit ni Mama.