🌼25🌼(U+Z)

438 12 1
                                    

Unicode
.
..
.
.
.
လအနဲငယ်ကြာ​သော်...

ရေချိုးခန်းထဲက​နေထွက်လာသည့် ဂျွန်​ဂျောင်ဂုမှာ ​ရေစို​နေသည့် ​ဆံပင်ကို သဘက်နဲ့သုတ်​နေရင်း ဗီဒိုထဲက အဝတ်အစားများကိုထုတ်ယူ​နေသည်။ထိုစဥ် စာပွဲ​ပေါ်တင်ထားသည့်ဖုန်းမှအသံမြည်လာတာ​ကြောင့် ယူကြည့်လိုက်​တော့ ​ဂျောင်ဟို​ဆော့ဆီကပဲဖြစ်သည်။
သူလည်း ဖုန်းကိုကိုင်လိုက်ပြီး စပီကာ ဖွင့်လိုက်ကာ စာပွဲ​ပေါ်ပြန်ချထားပြီး အကျီ်ဝတ်​နေရင်း ​မေးလိုက်တယ်။

📱"ဘာကိစ္စလဲ"

"ကိစ္စရှိမှ ဆက်ရမှာလား မင်းခုဘာလုပ်​နေလဲ"

"အကျီ်ဝတ်​နေတာ"

"ပျင်းတယ် အပြင်သွားရ​အောင် ခုထွက်လာခဲ့"

"ဘယ်..."

ပြန်​တောင်မ​ပြောရ​သေး။အာပြဲ​​ကောင်က ဖုန်းချသွား​လေသည်။
*ဘယ်​နေရာလဲမ​ပြောပဲနဲ့ ငါကဘယ်ကိုလာရမှာလဲ*

တင်း

📱"... ​ကော်ဖီဆိုင်"

"ဟဲဟဲ ​နေ​ရာ​ပြောဖို့​မေ့သွားလို့ လာခဲ့​နော်"

ဟို​ဆော့ဆီက မက်​ဆေ့ပဲဖြစ်သည်။​ဂျောင်ဂု ပြင်ဆင်ဝတ်စားပြီး​နောက် ဟို​ဆော့​ပြောသည့်​နေရာသို့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
ဆိုင်ကို​ရောက်​တော့ အတွင်းထဲဝင်သွားရာ ဟို​ဆော့က လက်​လေးလှမ်းပြ​လေသည်။သူလည်း ဟို​ဆော့ရှိရာ သွား​လိုက်​တော့ နမ်ဂျွန်နဲ့ယွန်ဂီလည်း ရှိ​နေသည်။

"​​ဟေ့ ဘရိုး ကြည့်​ကောင်းလှချည်လား"

နမ်ဂျွန်က နှုတ်ဆက်လာတာ​ကြောင့် သူလည်း တချက်ပြုံးလိုက်ကာ ခုံးမှာဝင်ထိုင်ရင်း ပြန်​ပြောလိုက်တယ်။

"သိတယ်​လေး"

"​ယုံကြည့်မူလွန်ကဲ​နေတာ ကြည့်မ​ကောင်းဘူး"

ထိုသို့​ပြောလာသူက ယွန်ဂီ။ဂျောင်ဂုလည်း တချက်ရယ်လိုက်ကာ ပြန်​ပြောလိုက်တယ်။

"မနာလိုတာလား"

"​ဝေး..."

ဤသို့ပြန်​ပြောပြီး​နောက် ​ကော်ဖီခွက်ကိုယူ​သောက်လိုက်သည့် ယွန်ဂီ။

First Love》JkV》{Complete}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon