VATAN TARİFİ

3.6

Selaaaaammmmm

En son ne zaman geldim ya sanki baya olmuş gibi hissediyorum.

Yarın matematik sınavım varken ben buralardayım benden adam olmazmış.

Sımavlarınızın iyi geçmesi ümidiyle sizi bölümü okumaya uğruluyorum

İyi okumalarrrrrr

-----------------

1 hafta sonra

Şırnak

Eslem Neva

"karıcım,benim karım,eşim,karııımmm,nikahlı karım!"hafifçe kıkırdayıp oturduğum yere biraz daha yayıldım. Evin içinde beni ararken ki hitaplarına bayılıyordum. "kızımın annesi!"odaya girip beni gördüğünde gülümsedi.

"ses vermiyorsun?!"omuz silkip "hoşuma gidiyor"elindeki ballı sütü önümdeki sehbaya bıraktı. "en ballısından"

"balı azsa küserim"

"balı azsa parmağını daldır. Gerçi o zaman da çok tatlı olur"hafifçe gülümseyerek bardağı kafama diktim. "yavaş sevgilim yavaş boğulacaksın"

"çok güzel yapıyorsun ama"dedim bitirip sehbaya bırakırken. O da gülümseyerek beni izlemeye devam ediyordu. Dudağımın üstüne bulaşan sütü çocukluğumda yaptığım gibi yaparak dilimle yaladım. Bu Emir'in yüzündeki gülümsemeyi büyüttü. 

"ne ordan izleyecek misin? Gelsene yanımıza!"

"yanınıza"dedi memnun olmuş bir ses tonuyla. Daha sonra ise hızla koltukta açtığım boşluğa uzandı ve beni kolları arasına aldı. "o kadar şanslıyım ki hamileliğinde görev çıkmadı."

"çıkmasında zaten. Biz babamızı hep yanımızda istiyoruz. Değil mi?"gülümseyerek yanağımdan öptü. "her daim yanınızdayım bebeklerim"huzurlu  bir sessizlik oluştu. Emir'in kokusuyla dolu bir sessizlik. 

"Karıcım?"

"hm?"dedim kokusunun mayıştırdığı ses tonumla. "bu konuyu düğünden önce konuşmalıydık belki ama o telaşede kaynadı"kaşlarımı çatarak geri çekildim. "ne konusu?"

Sanki söylemesi zormuş gibi derin bir nefes aldı bu beni biraz daha gererken hafifçe doğruldum. O da benimle beraber doğruldu. "benim gelirim belli yani şu an bir ev almam imkansız. Kira daha mümkün. Aynı zamanda-"

"Emir ne saçmalıyorsun şu an?!"dedim sesim haddinden fazla sinirli çıkmıştı. Gerçekten sinirlenmiştim çünkü. "güzelim"

"evimiz var ya işte. Burası bizim evimiz. Senin benim bebeğimizin. Daha ne evi? Hem ne alakası var şimdi?"

"kendi paran sende kalsın. Bir evdeki erkeğin yükümlülüğü o eve para getirmek. İhtiyaçlarını gidermek benim sorumluluğumda."

"Emir anlıyorum seni gerçekten ama bu dert edeceğin bir şey değil. Senin benim mi var? Al her şeyim senin olsun ne fark eder?"

"öyle güzelim ama ben size bakmak sizinle ilgilenmek istiyorum. Size para vermek. Biliyorum senin buna ihtiyacın yok ama işte tatmin olma meselesi. Gurur meselesi"kollarımı sıkıca ona doladım. "her şeyimiz bir ne olursa olsun. Eve ihtiyacımız yok onu aklından çıkar. İstediğin buysa evin ihtiyaçları sende olur. Sen alırsın sen ödersin olmaz mı?"

"olur tabi olur."

"o zaman şimdi uyuyalım babası. Uykumuz geldi."

"uyuyun güzellerim uyuyun."

"Ama gitme yanımızdan"alnımdan öpüp "bir tuvalete gitsem valla çok sıkıştım."hafifçe gülerek kollarımı geri çektim. "İyi git koltuklarımızı çiş yapma" o da hafifçe gülerek kalktı ve koşar adımlarla odadan çıktı. Onun gitmesiyle benimde tüm uykum kaçmıştı.