VATAN TARİFİ

2.1

Selamlar sevgiler hürmetler
Nasılsınız efenim?
Biz şükür geçinip gidiyoruz.

Geç geldiği için kusura bakmayın okulla açıldı fırsat oldukça yazmaya çalışıyorum ve yazım yanlışları varsa affola.

Hadi o zaman iyi okumalarrrr

--------------

"Seni öpsem beni tokatlar mısın?"kalbim olduğu yerde sabit kalırken yüzüme çıkan ısıyı hissediyordum. "Hı?"

Hafifçe gülümseyip beni kendine doğru çekti. Tam dudaklarıma eğileceği sırada "Eslem Neva!"

"Hay si*****"geri çekildiğimde kaldırımın diğer tarafında kaşları çatık abimi gördüm. "Abi?" Yolu kontrol ettikten sonra hızla yanımıza geldi. Emir'e ters bir bakış atıp "ne yapıyorsun burda?"

"Bende sana aynı şeyi sorucaktım! Ne işin var senin burda?"

"Olanları duydum. Haliyle merak ettim ama sen oldukça fazlasıyla çok çok iyiymişsin zaten"ses tonundaki ima bana ulaştığında olduğum yerde daha da kızarmıştım. "Abi!"

"Neyde hadi içeri. Bende gideyim"

"İyi tamam"

"İçeri bak! Durma soğuk hava"

"Ay tamam!"gözü bizim üstümüzdeyken geri arabasına bindi. Emir'e dönüp "hadi girelim"onayladığında bahçe kapısından girip iç kapıya ulaştık. Çantam olmadığı için zile basmak zorunda kalmıştım. Çok geçmeden de açılmıştı.

"Eslem!" 

"Anne"ikimizde içeri geçerken "nerdesin sen?! Niye çıkmadın ordan?! Sosyetenin ağzına laf mı vereceksin birde başıma?!"

"Bende iyiyim çok iyiyim."Emir'e dönüp "bu yalancı niye burda?"

"O bir yalancı değil. Sadece görevini saklaması gerekiyordu. Müsaadenle"

"Eslem Neva!"bir şey demesine izin vermeden Emir'i çekiştirerek odama götürdüm. Normalde kendi evim vardı ama şu an tüm düzenim burdaydı.

Odaya girdiğimizde derin bir nefes alarak volta atmaya başladım. Bacaklarım uyuşuyor başıma bir ağrı giriyordu. "Eslem iyi misin?!"

"Hala sosyete diyor Emir! Hala sosyete diyor! Bir insan hiç mi düşünmez çocuğunu?! Valla kanser olacağım ya!"

"Sakin bir."ellerimde uyuşurken hızla camın kenarına yaklaştım. "Sen iyi değilsin Eslem bir şeyler oluyor!"

"İlaç"

"Ne?"makyaj masamın üstünü işaret ederek "ilaç var orda. Verir misin?" Hızla uzanıp hapı aldı. Üzerindekileri okuyup bana döndü. "paroksetin?"

"Emir ver şunu hadi"

"antidepresan bu?!"yanına gidip hızla elinden kaptıktan sonra bir tane yutup suyumdan içtim. 

"Eslem"

"doktor kontrolünde alıyorum."kaşları daha da çatıldı. "Neden?"

"sinir hastasıyım Emir! Ruh hastasıyım!"bir an duraksadığında onu umursamadan dolabıma yöneldim ve bir eşofman bir sweat çıkartıp lavaboya girdim.

"Sen ciddi misin?"üstümü değiştirirken odadan bağıran ona cevap verdim. "Ciddiyim Emir!"bir daha ses gelmediğinde bende saçlarımı toplayıp makyajımı silmiştim. Eşyaları yıkancağa atıp hızla odaya geri döndüm.

"Tamam kardeşim sağol"telefonu kapatıp "bu hap ağırmış. Başka bir doktora daha gösterelim. Nasıl olsa hastaneye gideceğiz" 

"İyi de zaten doktor verdi bunu"