VATAN TARİFİ

0.7

Selaaaam

nasılsınız efenim? İyisinizdir umarım.

bayadır bölüm atmadım daha doğrusu atamadım. Anca evime ve internetime kavuşabildim. Bunu bugün telafi etmeyi düşünüyorum söz vermeyeyim ama dersim biterse bir bölüm daha atarım inşallah. 

her neyse çok şükür bin şükür bölümü yayınlayabilene. Zaten gecikti bir de ben oyalamayayım. iyi okumalaarrrr

----------

99...98...97

"Aslanım lütfen hadi bak çıkaralım onu. Hem çok ağır ağırlık yapmıyor mu sana? Bak çok güzel oyuncaklar var top var futbol oynamak ister misin? Gel beni seni götüreyim ama önce onu çıkaralım."kafasıyla reddetmeye devam ederken saniye geri sayım hızla devam ediyordu. Saniyeler bir bir eksildikçe yüreğim ağzımdaydı. Korkudan ne yapacağımıda bilemiyordum. Ellerim zıran zıran titriyordu.

"Seni bir abiyle tanıştırmamı ister misin? Çok iyi bir abi. Olur mu?"cevap vermediğinde geriye doğru döndüm. Tellerin önündeki Emir'i gördüğümde "komutanım! Bakar mısınız?!"isim vermek şu an için tehlikeli olabilirdi.

Emir direkt buraya yönelirken saniyeye çarptı gözüm

64...63...62..

Sadece bir dakika kalmıştı.

"Buyur şef?"

"Bakın kampa yeni biri gelmiş. Ama montunu çıkarmak istemiyor." Sesim korkudan titreyip duruyordu. Bu halimden beni biraz daha anlamasını umdum.

Emir kaşlarını çatarak çocuğa döndü. Üstünde baktığında ise eli direkt beline gitmişti.  Telsizi çıkarıp

"Tayfur bölgeyi boşalt herkesi içeri al"

"Emredersiniz"Oğuzdan onay alırken hızla çocuğa eğildi. "küçük bey bunu çıkarmamız gerekiyor."

"Dokunma!"

"Şef uzaklaş!"

"Yüzbaşı kurtar onu."

"Uzaklaş!!"

48...47...46..

Ben geri geri adımlarken Emir ikna etmeye çalışıyordu. Çocuk Emir'den kurtulmaya çalışıyordu ama Emir bırakmıyordu."Kahretsin! Durmuyor bu bomba!" Tekrar onların yanına gidip hızla çocuğun kollarından tuttum.

"Emir çıkar çabuk"

"Esle-"

"Çıkar hadi patlayacak!"çocuk çırpınsada Emir hızlı bir şekilde çıkartıp fırlatabileceği kadar uzağa fırlattı.

"Eslem on saniye kaldı koş"

"Çocuk!"onu hızla kucaklayıp benimde elimi tuttu. İçimden ondan geriye sayarken koşmaya başlamıştık. Çocuk beklenmedik bir anda kucağından atlayıp bombaya doğru koştuğunda  peşinden gitmek için duraksadım ama çok geçti.

Yükselen gürültüyle bir yere doğru savrulduğumu hissettim. Kulaklarımı yüksek bir uğultu ele alırken bulanan gözlerimi araladım.

Özçevik

Kafamı kaldırıp baktığımda Emir'in bana siper olduğunu gördüm. Soyadının olduğu göğsü ise hemen kafam hizasındaydı.

"Emir"sesim öyle kısık çıkmıştı ki duyup duymadığı konusunda kararsızdım. "Emir"dedim sesimi daha yüksek tutmaya çalışarak.