TENİ TENİME [BxB]

72.

Aden küçük bedeninden dolup taşan öfkesiyle kendini hastanenin dışına attı.  Ağlamak istiyordu ama ağlayamıyordu. Tırnaklarıyla avucunun içini kanatacak kadar yumruklarını sıkarken yukarıya çıkıp Aslan'ın başını bir kere de kendisi yarmak istiyordu.

"Hastalığından korkup beni terk etmiş! Şaka mı bu?"

Kendi kendine bahçede volta atarak söylenirken hala az önce duyduklarına inanamıyordu.
Zaten bunca zaman bunu ondan saklamasına kızmışken bir de bu kadar sikik bir sebeple onu geri de bırakması çok koymuştu Aden.

"Sanki ondan beni korumasını istedim. APTAL!"

"Bu yaşıma kadar sen mi beni korudun!?"

Hastaneye bakarak bağıra bağıra bunları söylerken etraftaki hasta yakınları ona deli gözüyle bakıyorlardı ama burnundan soluyan Aden'in umurunda değildi.

"Ben korudum, ben!"

Elini sertçe kendi göğsüne vurdu birkaç kere.

"Sanki bilmiyordum senin nasıl bir boktan hayatının olduğunu! Sana dedim bana bulaşma diye rahat verdin ki! Vermedin"

"Aptal!"

"Sülük gibi yapıştın bana! Aşık ettin kendine sonra da koruyamıyorum diye korkup kaçtın!"

"Götümün mafyası!"

"Delireceğim ya! Sebebe bak !"

Sinirle kahkaha attıktan sonra derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştı.  Sırtını bahçedeki bir ağaca yaslayıp olduğu yere çöktüğünde cebinden çıkardığı telefondan hemen Kemal'i aradı.

"Bücürüm "

"Sen biliyordun di mi?"

"Neyi abicim?"

Kemalin neşeli sesi Aden'in kızgın sesinden sonra bir sorun olduğunu anlayıp ciddileşti.

"Aslan'ın hastalığını sen biliyor muydun?"

Derin bir nefes aldı Kemal.

"Biliyordum."

"Neden bana söylemedin bunca zaman? Böyle mi abilik yapıyorsun bana!?"

"Bücür bir sakin ol abicim. Aslan iyi mi?"

Kemal, Aslan'a bir şey olduğu düşüncesiyle ister istemez panikledi.

"Gebersin!"

"Bücür... İyi mi Aslan?"

"Ben birazdan öldürmezsem eğer iyi olmaya devam edecek. "

"Ohh çok  şükür.  Aklımı aldın lan velet senden korkulur. "

Kemal konuştukça Aden'in siniri bir nebze daha yatışıyordu.

"Kendi mi anlattı?"

"Evet. Söyledikleri gerçek mi peki?"

"Gerçek abicim. Yıllardır yaşıyor bunu Bücür inan bana eski kötü hallerini görmek istemezdin. Çok kötü günler geçirdi. Ben, baba, Vlad, Doğu ve Fatih'in dışında kimsenin hastalığından haberi yok. Duyulursa yaşatmazlar abiyi o yüzden gizliyoruz. "

Aden'in öfkesi giderek üzüntüye dönerken Aslan'a olabilecekleri düşündükce içini korku salmıştı.

"Bana neden söylemediniz?"

"O söylemek istedi aslında ama işte... karışık durumlar. Başkasından duyarsan onu affetmezsin diye çok korktu."

"Affetmezdim.... Beni bu yüzden bıraktığını biliyor muydun?"