TENİ TENİME [BxB]

38. şirket

Sabah olduğunda ilk uyanan Aslan olmuş önceki sabahlarda yaptığı gibi yine yanında yatan güzel oğlanı izlemişti. Eğilip yanağından öptüğünde uyuyan oğlan huylanıp mırıltılar çıkararak kafasını diğer tarafa çevirince Aslan onun bu haline gülümseyerek bu sefer de boynundan öpüp saçlarını sevmişti. Hala uyanmayan oğlanı daha fazla rahatsız etmemek için telefonunu yanına alarak odadan çıkmış açık havada derin derin nefesler alarak güne başlamıştı.

Yarım saat sonra Kemal geldiğinde ikisi birlikte iş hakkında konuşurlarken Aden uyanmış saçı başı dağılmış halde ikisinin yanına geldiğinde Aslan, uykusundan yeni uyanmış oğlanı görür görmez oturduğu yerden kalkıp Aden'i kollarının arasına almıştı.

"Üzerin çok ince üşürsün böyle hava soğuk "

"Üşümem."

"Hadi gel üzerine kalın bir şey giydireyim" dediğinde Aslan, Kemal ikilinin konuşmalarını duyup bıyık altı gülerken abisinin bu kadar değiştiğine, bücürün onu bu denli etkilenmesine hem şaşırıyor hem de seviniyordu.

Uykulu oğlan, Aslan'ı kuzu kuzu dinlenip içeriye geri girdiklerinde kendini yatağa bırakıp gözlerini kapatmış Aslan'ın onu giydirmesini bekliyordu.

Elindeki kazakla çocuğu o halde görünce Aslan onu yatağa yatırıp sevmemek için kendini zor tuttu.
Yavaşça yanına yaklaşıp elini saçlarının arasına sokup başını okşarken uykulu gözlerle kara gözler kesişmiş elinin altındaki masum oğlanın dudaklarına eğilip kendi dudaklarını bastırmıştı.

"Aden'im uykun varsa uyu zorlama kendini."

Sesini çıkarmadan omuzlarını uyumak istemiyorum der gibi silkmişti.

"Peki..." deyip kazağı önce başından geçirip "Kaldır kolunu oğlum " deyip yavaş yavaş kollarından da geçirip elinden tutup ayağa kaldırdı.

"Kucağıma gelmek ister misin?"

"Kemal var olmaz"

"Ondan çekinmene gerek yok."

Yine omuzlarını silktiğinde Aslan daha fazla ısrar etmeyip çocuğu elinden tutarak dışarı çıkardı.

"Günaydın Kemal "

"Günaydın bücür hala ayılamamışsın"

"Birazdan beni sinir edecek bir şey yapar ayıltırsın merak etme"

"Bak ya ne zaman öyle bir şey yapmışım ki?" deyip pis pis sırıttı.

Aslan çocuğu kolunun altına sokup iyice kendine çekerek saçlarından minik minik öperken, Kemal ile Bücür hala atışmaya devam ediyordu.

"Aden'im bugün önemli bir toplantım var şirkette olmam lazım sen de gelmek ister misin?"

Aden birkaç saniye ne diyeceğini bilemedi. Aslan'ın işleri varken ona yük olmak istemiyordu bir yandan da tek başına konakta ne yapacağını da bilmiyordu.

"Yok ben gelmeyeyim senin işlerin var ayak bağı olurum."

"Hayır olmazsın aksine günüm seninle güzelleşir "

"Orada ne yapacağım ki sıkılırım "

"Kemal var Aden'im sıkılırsan ona eziyet edersin"

"Sağ ol abi ya
bana bu kadar değer verdiğini bilmiyordum "

"Tamam ama benim burada giyecek bir şeyim yok eşyalarım hala evde"

"Benim de şu an giyecek bir şeyim yok. Eve gidersek geç kalırız giderken üzerimize birkaç şey alırız güzelim yarında evdeki eşyalarını alırız olur mu ?"