Chapter 13
I cleared my throat at saka umayos sa pagkakaupo. Gusto kong isipin na nagkaroon na ng information overload kaya kung anu-ano na ang naririnig ko... pero sigurado ako na sinabi niya na 'can you please focus on me?' Saka namula iyong mga tenga niya.
May... gusto ba siya sa akin?
Kasi—
Literal na next week na iyong midterms ko! Bakit ba ngayon pa nanggugulo 'tong hayop na 'to? Gusto siguro niya na siya lang ang valedictorian kaya. Sinasabutahe ang edukasyon ko.
"Grabe, tumingin lang naman sandali sa text," sabi ko na lang.
Mamaya ko na nga hahanapin sa Google ang sagot sa mga tanong ko. Eyes on the goal, Mauro! Mas importante ang edukasyon—and most importantly, mahal ang tuition kaya 'wag na 'wag kang papayag na uulit ka sa mga subjects mo.
"Ang hirap magturo dito," sabi niya.
"Paraan mo ba 'to para manghingi ng Gcash sa akin?" balik na sabi ko sa kanya.
"May laman ba Gcash mo?"
"Meron. Kakabayad lang sa akin ni Niko, 'di ba?"
"Kasi bine-benta mo reviewers ko."
"Grabe, sa Crim lang naman!"
Umiling siya na parang disappointed siya pero halata naman na nambu-bwisit lang. "Tapos isang siomai lang ililibre mo sa akin? At tap water lang ang pwede kong inumin?"
"At least naisip kita," sabi ko sa kanya. "Hindi mo ba na-realize na pwede ko naman ibenta nang patago iyong mga reviewer mo? Mabuti nga mabait ako at naalala kitang bahagian ng blessings."
Nakaupo pa rin kami sa sahig. Nakatapong sa may coffee table iyong laptop niya kung nasaan iyong PPT presentation na ginawa niya saka iyong scratch papers na ginamit niya kapag may gusto siyang gawing visual explanation nung mga concept. Hindi ko gets kasi medyo magulo na iyong set-up pero ang... aesthetic pa rin tignan. Iyon talaga iyong tamang term.
Ang linis kasi talaga sa condo na 'to—parang ako lang iyong madumi dito.
"That's my intellectual property—you can be sued for illegal distribution," he said with his head slightly cocked on the side. Grabe... abogadong-abogado iyong dating niya ngayon. Ganito ba itsura niya kapag nasa court siya? Nakikita ko naman siya na naka-lawyer attire pero usually e hinahanap niya lang lagi si Judge. 'Di ko pa siya nakikita in action talaga.
"Idedemanda mo ako?" sagot ko sa kanya.
Tangina.
Ano'ng ginagawa ko?
Nagrereview dapat ako ngayon?
"I can," he replied.
"But will you?"
Naka-tingin lang siya sa akin. Iyong logical na parte ng utak ko, sinasabi na tumigil na ako at magfocus sa pagrereview dahil mas importante iyon. Malapit na ang midterms. Doon dapat lahat ng atensyon ko... pero iyong papansin na parte ng utak ko ay sinasabi na guluhin ko pa si Atty. Marroquin kagaya ng paggulo niya sa akin.
Kaya naka-tingin lang ako sa kanya.
Isa.
Dalawa.
Tatlo.
Nagbibilang ako sa utak ko ng bawat segundo na lumilipas na naka-tingin lang kami sa isa't-isa. Grabe naman 'to! Ayaw bumitaw! Malapit ko nang makabisado iyong patterns doon sa mata niya. Saka ngayon lang ako naka-kita ng mata na itim na itim talaga—usually kasi may pagka-brown.
BINABASA MO ANG
Alter The Game
General Fiction(Game Series # 9) Mauro Eugenio dela Rama's life revolved around school and work. At times, he felt like drowning pero hindi siya pwedeng magreklamo kasi pinili niya naman 'yon. For him, he'd rather be exhausted with his 9 to 5 and 5 to 9 kaysa humi...