Alter The Game

Chapter 45

Chapter 45

Nauna akong nakarating sa restaurant na sinabi ni Achilles. Wala pa sila pagdating doon sa private room. Nagpa-reserve pala si Achilles. Bigla akong na-curious kung sino ba si Tali at bakit kailangang may ganito pa...

Habang naghihintay ay nagsearch ako tungkol sa kanya. Nalaman ko na galing nga siya sa Brent kaya lang ay ahead siya sa akin. Siya rin pala iyong top 1 na nabalitaan ko noon. Siya lang ang nag-iisa na naka-kuha ng top spot sa BAR exam... Magaling nga siguro siya... Pero hindi ko pa rin maintindihan kung ano ang koneksyon niya sa mga plano namin ni Achilles.

I read on her some more. Dati siyang nagtrabaho sa prosecutor's office. Dahil ba doon? Pero sandali lang naman siya doon... May nalaman ba siya nung nagta-trabaho siya doon? O baka gusto ni Achilles na tulungan niya kami kapag nagfile na kami ng pormal na kaso? Kasi maraming papel at documents din ang kailangan naming ayusin.

Ang dami kong gustong itanong. Ang tagal dumating ni Achilles. Sanay naman na ako na late siya dahil na rin sa dami ng ginagawa niya. Hindi ako nagrereklamo kahit nale-late siya. Hindi ko magawang magreklamo dahil alam ko na dahil naman din sa akin kung bakit halos patayin niya iyong sarili niya sa dami ng ginagawa niya.

He could've had a quiet life living as a government employee... but he chose to follow me to the depths of hell.

Minsan, weird talaga ang pag-ibig.

Akala mo matalino ka, pero nakaka-bobo din talaga minsan.

You can reason against yourself all you want, but sometimes, at the end of the day, logic can't win against a fool in love.

Agad na napa-tingin ako nang marinig ko iyong pagbukas nung sliding door papasok dito sa private area. Akala ko ay si Achilles ang makikita ko, pero babae iyong pumasok.

Napa-kunot ang noo ko nang makita ko siya... She looked a bit different from her photos than in person. O baka matagal na iyong mga picture na nakita ko sa Internet? Ganon pa rin naman iyong itsura niya, pero mas seryoso siyang tignan ngayon. Kahit ngumiti siya nang magtama iyong mga mata namin, ramdam na ramdam ko pa rin kung gaano siya ka-seryoso.

Huh.

Nakaka-tanda talaga maging abogado. Kasi hindi lang problema mo ang pino-problema mo kundi problema din ng ibang tao.

"Hi," sabi niya sa akin.

"Hi," sagot ko. "Wala pa si Achilles," sabi ko sa kanya nang makita ko na parang gumala iyong mga mata niya para tignan kung may kasama ba ako dito.

She gave a small nod. Inilagay niya iyong bag niya sa may bakanteng upuan tapos ay naupo siya doon sa kabila. Tumingin siya sa akin. Bakit kinakabahan ako kahit naka-tingin lang naman siya sa akin?

"Achilles told me that you're from Brent, as well?"

Tumango ako. "Ahead ka sa 'kin?"

Tumango rin siya. "Law school... Feels like a lifetime ago," sabi niya sa akin. "Nag-enjoy ka ba don?"

Umiling ako. Natawa siya. "Sira ulo lang mag-eenjoy sa law school."

Natawa ulit siya. She looked... normal kapag naka-tawa siya, pero kapag sumeryoso iyong mukha niya, para bang kahit walang salita siyang gamitin ay kayang-kaya niyang sabihin na 'now, it's time for business.'

"What's at stake for you here?" tanong ko nang diretso. I would love to engage in small talks with her, but at this point, I couldn't. Alam ko naman na hindi kami nagkita dito para maging magkaibigan.

I needed something done.

Ilang taon na rin akong tahimik na nag-aaral lang, nagta-trabaho. Kasi naniniwala ako sa sinabi ni Achilles na maghintay lang ako. Nagawa ko na kasi dati iyong padalos-dalos... Marunong naman siguro akong matuto sa mga pagkakamali ko.