7

429 25 4
                                    

Gergince salonda, annemle babamın yanında oturmuş bekliyordum. Üzerimde çokta günlük değil diyebileceğim elbiselerimden biri vardı.

Zilin sesi kulaklarıma ulaştığında babam ayağa kalktı. Onunla birlikte ayağa kalkan annem ise bana gülümsedi. Uyarıyı alınca yavaşça ayağa kalkıp kapıyı açmaya gittim.

Kapıyı açmadan bir süre duraksayıp, dudaklarıma küçük bir tebessüm kondurdum. Daha sonra kapıyı açıp gelenlere baktım. Yüzüm düşerken karşımda gördüğüm dayımla birlikte zorlukla yutkundum. Yengem de, kuzenlerimde onun arkasındaydı.

Neden gelmişlerdi ki? Evleneceğim adamı mı görmek istemişlerdi?

Dudaklarıma yeniden az önce takındığım tebessümümü  koydum. Karşımda duran dayım ve ailesini içeriye davet ettim. Onlarda bana tebessüm ederek içeriye girdiler.

Yengemden hiç haz etmesem de dayım ve kuzenlerim için katlanıyordum. Daha doğrusu zorundaydım.

Onlar oturma odasından içeriye girdiklerinde ben de peşlerinden gidiyordum. Daha yeni oturma odasının kapısına geldiğimde çalan zille duraksamak zorunda kalmıştım. Onlar gelmişti. Neden moralim bozulduktan sonra gelmişlerdi ki?

Somurtup kapıyı açmaya döndüm. Somurtkan halimi bir kenara bırakıp dudaklarıma az önce koyduğum tebessümümü kondurdum. Eğer diğer türlü karşılarına çıksaydım, üzüldüğümü falan düşünebilirlerdi. Böyle de bu evliliği istiyor gibi görünüyordum ama babam uygun gördüyse bana laf düşmezdi. Düşerdi ama düşsün istemiyordum.

O da tabi mahalledeki diğer tüm kızların mürvetini gördüğü için kendi kızının mürvetini de görmek istiyordu. Haksız sayılmazdı. Hak veriyordum.

Ve ben şu zamana kadar bir adam bulup getirseydim, sözüme asla karşı çıkmazdı.


🐺
Konuşmasız sade bir bölüm oldu ama diğer bölümler harikalar diyarındaaaa🤭

layemut || textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin