Ayndaki yansımama bakıyordum. Üzerimde sade, sırt dekoltesi ipli, ön tarafta fazla dekolte olmayan kırmızı bir elbise vardı.
Üzerimde çok hoş duruyordu. Mustafa'nın seçtiği her elbise böyle olacaksa, ben buna razıydım.
"Bugün senin nişanın mı var şimdi?" Annemin yanımda olduğunu tamamen unutmuştum. Ona döndüm. Ellerine uzandım ve onu yanıma çektim.
"Anne, şimdiden böyle ağlamalara başlarsan olmaz bu iş. Hem benim mutlu olmayacağımı bildiğiniz bir ilişkiye zorlamıyorsunuz ki. Hissediyorsunuz ve o adamın beni kırmayacağını bildiğinizden dolayı veriyorsunuz değil mi?" Annem dolu gözleriyle yavaşça başını salladı. Ben de ona kollarımın arasına alıp sıkı sıkıya sarıldım.
"Seni seviyorum Aslım." Omzuma bir öpücük kondurulduğunda daha sıkı sarılmaya çalıştım anneme. Annem de bunu hissetmişçesine geri çekilip yüzüme baktı.
"Ben aşağıya ineyim, hem birkaç misafirimiz daha gelecekti. Onlar gelmiş mi diye bakayım. Mustafa da zaten buraya çıkar. Birlikte aşağıya inersiniz daha sonra." O an kapı tıklatıldı. İçeriye kafasını uzatıp konuşmak için bekleyen Mustafa'yla göz göze geldim.
Annem bir şey demeden odadan çıktı. Mustafa içeriye girip, bana gülümsedi. İlk kez mi gülümsüyordu o? Bana mı? Bende dudaklarımı iki yana kıvırdım. Tebessümüme takıldı gözleri. Daha sonra beni süzdü. Onun yüzündeki gülümseme daha da büyüdü.
"Mükemmel olmuşsun."
"Teşekkür ederim. Sen de öylesin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
layemut || texting
Random"Layemut." Diye fısıldadım. O devam ettirdi beni. "Şehitler ölümsüzdür." 🐺 📌Bilgilendirme *Kurgu Ankara da geçmektedir.* *Görücü usulü evlilik vardır.* *Çoğu kısımda WhatsApp üzerinden konuşmalara yer verildi.* *Belli kısımlar düz yazı şeklinde ol...
