@Sedefcoplu bu bölümü sana ithaf ediyorum, o benim hayatımın pusulası biricik ablam. Her ne kadar ona benziyor oluşumu sevmese de beni çok seviyor. Bunu bana her daim desteğiyle, ilgisiyle belli ediyor. Rabbime bana senin gibi abla verdiği için sonsuz şükürler olsun. Seni çooooookkkk seviyorum kıvırcık belki de...
Hayalini kurduğumuz şeyleri ben yaşatırım sana?
Allahın takdiri sonuçta bilemeyiz... ❣️🫀
Yazma süreci boyunca bana TDK olduğun için teşekkürler. 📝 :))Üzgünüm devam edelim heyecan dorukta uuuuuu. Öhö öhö başladım tamam. Keyifli okumalar şirinler. ✿♡
"Kes şunu." diye hırladı Hecaton.
"Hayır." dedi kararlı tavrıyla
"Sana zırlama diyorum."
"Umrumda bile değil."
"Sen..." dedi dişlerini birbirine kenetlenmiş ellerini yumruk yapmıştı. "Gözlerinin nelere yol açtığını bilmiyor gibisin."
"Saçmalamayı bırak ağlamanı istemiyorum çünkü kahroluyorum desene."dedi melodi ağzından çıkanlara kendi dahi şaşırıp ihtimal vermezken. Bu sözler nasıl dökülmüştü? Karanlığın sözlerinden ve bakışlarından korktu. Bu cümleyi hiç kurmamak istedi, ama artık çok geçti. Olan olmuş o ağızdan cümleler dökülmüştü. Cam kırıkları gibi...
Korktuğum sözler bir bir döküldü dudaklarından, oysa gözü dönmüş gibiydi. Sesinin sakin çıkması beni delirtiyordu!
Karanlık gür Bi kahkaha attı. "Komiksin." Melodinin yanakları pembeleşti.
"Seninle mi kahrolacağım?" dedi sırıtarak.
Unutmuştu ya o nefretle beslenen bir canavardı! Nefreten değer nasıl doğabilirdi? Bu basit bir masal değildi ki.
"Haala anlamadın demi! Senin gibi aptalı kölem yaptım çünkü seni aciz görmeyi seviyorum." bişey hatırlamıştı.
"Ha birde yanlış anlama seni değil aptal. Acizliğini seviyorum."
Gözyaşları şiddetle yanaklarından süzülürken o karanlığın karşısında zayıflık gösterip ağladığı için kendinden nefret ediyordu.
Diğer yandan Behzat duvara yaslanmış gözyaşlarını gizlemeye çalışıyordu.
Tanerse onu üzmeden sakinleştirmeye çalışıyor ikisinin gözleri de Melodi ile Hecatonu görmüyordu.
"Şimdi." dedi. "Şovun bittiyse... Kendini yeterince acındırdığın yettiyse kalk gidelim."
"Neden bu kadar kötüsün?" dedi kırmızı gözleri dolu doluydu.
Sertçe Burnunu çekti"Olmam gerekiyor. "
" Gerekmiyo-"diye açıklamaya girişen kadını Sert sesiyle susturdu.
" Daha fazla zırvalama kadın. "Melodinin gözyaşları her zaman olduğu gibi canını yakıyordu ama o tüm bunlara rağmen ağlamayı seviyordu.
Yalnızca hecatonun önünde ağlaması sinirlerini bozmuştu.
" Düşman mıyız? "diye mırıldandı gerçeği kabulenircesine. Gerçekler onu hep mutlu etmişti. Her ne kadar can yaksa da...Gülümsedi" Her zaman kadın. "
Gülümseyerek meraklı bakışlarla" Bana neden kadın diyorsun? "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝗘𝗩𝗥𝗘𝗡𝗟𝗘𝗥𝗶𝗡 𝗙𝗘𝗟𝗔𝗞𝗘𝗧𝗶 [𝗙𝗮𝗻𝘁𝗮𝘀𝘁𝗶𝗸]
Фентезі"Ağlamak istemiyorum!" diye mırıldandı kalan son mecaliyle. Kulaklarını çocukların ağlayışları, kadınların çığlıkları doldurdu.Bu bir felaketi! Melodi bir felaketin kurbanıydı...Başını iki yana salladı acıyla. "Bırak onları! İstediğin benim gözyaşla...