crazy doctor/Taekook

11

Taehyungdan

-Efendim herşey normal. Gülüp eğleniyorlar.

-Güzel.

Taehyung akıllı bir insandı. Jungkookun kaçacağını bildiği için telefonunun kamerasını ele geçirmişti. Yani onu görebiliyorlardı artık. Nasıl mı öğrendi?

Flash back

-Jimin bak herşey planladığım gibi tamam mı? Ben seni arayacağım sende geleceksin.

Taehyung kapıdan Jungkooku dinliyordu.

-Ya söyledim ya. Sen geliceksin. Kediyi bahçeye bırakıcaksın bende korumalardan kaçıcam. Ya sen orasını bana bırak. Kapatıyorum bay.

Taehyung Jungkookun kapıya doğru geldiğini görünce hızla bir dolaba girmişti. Jungkook ise tuvalete gitmek için telefonunu masaya bırakmış ve tuvalete girmişti.

Taehyung hızla gitmiş Jungkookun telefonunu almıştı.

Flash back finish

Ben sandığınızdan da zekiydim. Şuan ise her saniye onu izleyebiliyordum. Onun haberi olmaması daha da hoşuma gidiyordu. İntikamımı çok feci alacaktım.

Zaten korumalar herşeyin farkında oldukları için Jungkookun kaçmasına izin vermişti. Eğer ben bırakın kaçsın demeseydim kaçması imkansızdı

Taehyungdan

Mışıl mışıl uyurken Jiminin başımda fülüt çalması ile uyandım. Bu çocuk hergün beni farklı bir şekilde mi uyandıracaktı?

-Off! Jimin bırak şunu çalmayı, UYANDIM TAMAM!

Jimin sonunda durmuştu. Gerçekten kafam rahatlamıştı. Sabah sabah kulaklarım patlamıştı. Jimin ise hiçbirşey yapmamış gibi sırıtıp gitmişti.

Bende hızla yataktan kalkıp hızla işlerimi halletmiştim. Daha sonra aşağıya kahvaltı yapmaya gitmiştim.

-Oo Jimin, döktürmüşsün yine.

-Ne sandın oğlum. Ben 2 yıl aşçılık yaptım.

-Hmm öylemi?

Gülerek masaya oturmuştum. Jimin ise hala kendini övüyordu.

-Tabi, hem MasterCheft üzerinden bana shef olmam için mesaj gönderdilerde, ben reddettim. Benim sizin gibi düşük seviyeli programda işim yok dedim. Benim yerimede Danilo shefi alınca iyice batmıştı. Sonra ben dedim bir hayır işleyeyim. Gittim instadan canlı yayın açtım. Dedim gidin izleyin gariban sevindirin. Yoksa şuan ünlü olması imkansızdı.

-Ooo.

Jiminde sofraya oturunca bana anılarınk anlatmaya başladı. Gülerek onu dinliyordum.

-Biliyor musun Jungkook, ben çok küçükken annem ile yurt dışına çıkmıştık. Teyzemin yanına. Biz teyzemde kalıyorduk, annem dedi ki bir daha otel parası vermeyelim. Teyzemin evinin yanında bir park vardı. Annem beni her gün oraya götürüyordu. Orada bir tane salıncak vardı. Kendimden başka kimseyi oturtmuyodum. Bağırıyodum ama korece konuştuğum için anlamıyorlardı. Ama nasıl bağırıyorsam artık korkup kalkıyorlar  dı. Neyse işte ben anneme tutturdum gidelim diye gittik. Baktım salıncağı kapmışlar. Gittim çocuğun suratına bir tane geçirdim. Sonra çocuk ağlamaya başladı. Annesi geldi, bana bağırdı. Bende kadına bağrınca annem sesimi duymuş gelmiş. Annem tam kadınla konuşacakken ben kadına y#rramı ye diye bağırmışım. Annem geldi bana kızdı. Sonra kadınla konuşmaya başladı. Annem sakin sakin konuşuyordu. Kadın annemin aksine ayı gibi bağırıyordu. Ben dedim anneme bağırma şirret karı ağzına s#çarım. Annem bana bir koymuş var ya off. Ben ağlamaya başladım. Bir taraftan ben ağliyorum, bir taraftan kadının çocuğu. Kadın bağırıyo anneme. Annem de bana çıkmaza girmiştik amk.

-Ayh karnım ağrıdı. Nasıl kurtuldunuz çıkmazdan.

Jimin anlattıkça ben gülüyordum. Kesinlikle Jimin ile Jiminin anılarını anlatacağı bir saat belirlemeliydik.

-Annem bana bağırıyodu. Kadın annem bana bağırdıkça daha çok bağırıyordu. Sonra annem bu sefer kadına bağırmaya başladı. Annem dayanamadı kadına bir koydu. Kadın yere düştü. Kadın yere düşünce çocuğu gülmeye başladı. Ben gülmedim çünkü yaşadım yani. O an bende aynı durumdaydım. Yoksa bende gülerdim. E tabi kadın rezil oldu. Üstüne bide çocuğu kadına güldü. Kadın bu sefer çocuğuna vurmaya başladı. Öyle bizde sıyrıldık aradan.

-Ayh tamam yeter, ha-hadi gidelim. Geç kalacağız.

Ben gülmekten zar zor nefes alıyorken konuştum. Daha sonra Jimin ile iş yerine gittik.

♪

Bu bölüm Jiminin mükemmel anısını okudunuz. Umarım sizi güldürebilmişimdir. Görüşürüzz