crazy doctor/Taekook

14

Jungkooktan

Kan ter içerisinde uyandım. Başım çatlıyordu ve gözlerim acıyordu. Yavaş yavaş gözlerimi açmaya çalıştım fakat gözüme vuran güneş ışığı ile geri kapattım. Başımı çevirip tekrar gözümü yavaş yavaş açmaya çalıştım ve başardım. Ama keşke başarmasaydım.

Bir/iki saniye olayları kavramaya çalıştım. Eftarı inceledim. Daha sonra evde olmadığımı fark ettim ve şuan bulunduğum ortamın tanıdık olduğunu fark ettim. Hemde çok tanıdık...

-Neredeyim lan ben!?

Tam yataktan kalkacaktım ki ellerimdeki zincirler buna engel oldu. Ellerimdeki zincirlerden kurtulmaya çalışırken ayak bileklerimde bir ağırlık hissettim. Hızla üstümde ki battaniyeyi açtım. Ayak bileklerim bile zincirliydi.

-SİKTİR NELER OLUYOR?

Korkmaya başlamıştım. Etrafı inceledim, evet burası çok tanıdık geliyordu. Tam hatırlayacaktım ki kapı açıldı ve o girdi, Taehyung.

-T-Taehyun...

-Jungkook, bebeğim beni özlemedin mi yoksa? Ben seni çok özledim.

-Bırak beni.

Taehyung igrenç bir piskopattı. Bana neler yapabileceğini düşündükçe daha çok korkuyordum.

-Bebeğim benden kaçmanın cezasını çekmen gerekmez mi? Biraz sonra koruma gelecek. Onunla beraber aşağıya inceksin. Önce ısınma hareketleri ile başlayacağız.

Demiş ve çıkmıştı dışarı. Şuan titriyordum ve göz yaşlarımı tutamayarak ağlamaya başlamıştım. Bu gün acaba neler yaşayacaktım? Artık o Jiminin anılarını anlattığı kahkaha dolu sabahlar sona ermişti. Artık özgür değildim.

Birkaç dakika sonra tamda Taehyungun dediği gibi koruma gelmişti ve beni çekiştirerek aşağıya indirmişti. Taehyung ve yanında dev bir küvet vardı. Biraz etrafı inceledikten sonra poşetin içindeki buzları fark ettim. Ne yapacağı çok açıktı.

-Gir.

Lafını ikiletmeden su dolu küvete girdim. Su gerçekten dondurucuydu. Üstüne buz atılacaktı... Umarım bu gün sağ çıkarım diye düşünmeden edemedim. Taehyung iğrenç derecede sinir bozucu bir ifade ile konuştu.

-Aaa ama böyle olmaz ki. Çok sıcak oldu bu su. Biraz serinlemek ister misin bebeğim?

Sessiz kaldım suya biraz alışmaya başlamıştım derken Taehyungun parmaklarını şıklatması ile poşetteki tüm buzlar küvete dökülmüştü.

Hafif bir inilti bıraktım. Su soğuktu, falat dayanacaktım. Ona kolay kolay yenilemezdim.

-Aa bebeğim, neden titriyorsun? Daha yeni başladık. Hatta bir poşet daha gerek sanırım.

Taehyung konuşur konuşmaz hazırda bekleyen koruma elindeki poşetteki buzları küvete döktü.

Buzlar tenime değdikçe donuyordum. Sanırım daha yeni başliyorduk. Taehyung tatmin olmadan beni asla bırakmazdı.

Ne olurdu ki benim de normal bir hayatım olsaydı? Neden onca insan varken bunları ben yaşamak zorundaydım? Hep şansız mı olacaktım?

---

Tam tamına 15. Poşeti küvete dökmüşlerdi. Düşüp bayılmak üzereydim. Daha fazla dayanamayacığımı düşünüyordum, fakat dayanmaya çalışıyordum.

-Vayy gerçekten çok güzel bir şekilde sabrettin ve artık çıkabilirsin.

Çıkmaya çalıştım falat vücudumu dahi oynatamıyordum. Birden korumalar geldi ve koltuk altlarımdan tutarak beni küvetten çıkardılar. Daha sonra bir battaniye verdiler.

Battaniyeye beni sarıp Taehyungun yanına getirdiler. Taehyung ise beni kucağına aldı. Bana dokunuşları nefretimi çoğaltıyordu. İğrençti,bana dokunduğu her an. Kendimden iğreniyordum.

-B-bı-rak.

Her ne kadar ona muhtaç olsamda istemiyordum. Özgürlüğümü alan iprenç bir doktora muhtaç olmak, o igrenç doktorun benimle temas halinde olmasını istemiyordum.

-Ama bebeğim, bunlar sadece ısınma hareketleriydi. Sen şimdiden pes edersen yandık.

Başka ne yaptıracaktı bana? O kadar üşüyordum ki doğru düzgün düşünemiyordum. Taehyung battaniyeyi üstümden aldı ve sanki bebekmişim gibi üstüme sardı. Beni kıcağına yatırdı ve sımsıkı sarıldı.

Şuanda ona "Senden nefret ediyorum-iğrençsin" gibi şeyler söylemek sinirimi atmak istiyordum. Fakat... Eğer yaparsam sinirlenebilir ve bana daha çok eziyet edebilirdi. İnsanlara muhtaç olmak iğrenç bir şeydir benim için.

---

Ben biraz ısındıktan sonra üzerimdeki battaniye alınmış ve beni başka bir yere getirmişlerdi. Korumalar beni duvara kelepçelemişlerdi. Acaba beni bu sefer ne bekliyordu? Sabredemeyip sormaya karar verdim.

-Beni bu sefer ne bekliyor?

-Meraklanma bebeğim. Etrafı biraz incelersen çözersin. Yada... Sabredip kendi gözlerinle gör.

Etrafa göz attım. Tam burada hiçbirşey yok diyordum ki masanın üstündeki kesici aletleri gördüm.

-Merak etme bebeğim kalıcı yara açmam.

Her ne kadar korktuğumu yüzüme yansıtmasamda anlımdan akan ter ve nefes alış verişim beni ele veriyordu.

Taehyung masanın yanına gitti ve bir bıçak aldı. Gerçekten keskin bir bıçaktı. Bana yaklaşmaya başladı. Geri geri kaçmak, sesim kesilene kadar bağırmak istesemde hiç birşey yapamadım. 

♪

Birdahaki bölümde şenlik var ama Taehyung için. Çook özür dilerim bu aralar kafam çok karışık watpede girmeyi dahil unutuyorum.