Ang Clingy Kung Fiancée

Part 86 - Condo

CHARLOTTE'S POV

Pagkita ko na may dumadaloy na dugo sa paa ko napahawak ako agad sa tyan ko at sumisigaw.. "Anaaaak! Anaaaak ko..." na walang tigil din sa pag iyak at kakasigaw ko, Huli ko ng namalayan na niyakap pala ako ni Engfa dahil naiyak din siya lalo nung nakita na may dugo na tumutulo sa paa ko.

C: Umalis ka! Wag mo akong hawakan! Wala kang karapatan para umiyak at masaktan para samin ng anak ko! dahil ikaw ang rason na mamatay kami pariho ng anak ko! Umalis ka! wag na wag kang humawak sakin! nandidiri ako sayo!
sigaw ko sakanya habang napaupo ako kaka tulak sa yakap nya sakin pero ayaw nya akong bitawan

E: Pls.. pls.. dadalhin kita sa hospital.. wag mo akong bawalan mahal pls.. maawa ka! isave natin anak natin.. mahal pls...
sinampal ko nanaman siya

C: Ang kapal din ng pagmumukha mo! Lumayo ka! Hindi kita kailangan!
napasigaw ako dahil sumakit bigla ang puson ko pero si Engfa pilit nya akong tinutulungan pero paulit ulit ko siyang tinutulak

C: Isa! kung lalapit kapa talaga! pls naman pakawalan mo na ako! ayoko na nga sayo! Kahit anong gawin mo walang kapatawaran ang ginawa mo sakin! ang baboy nyo! alam mo yan ayoko sa manloloko alam mo yan!
sigaw ko nang humahagolgol sa pag iyak ko habang siya nasa harap ko naka luhod nagmamakawa na hawakan ko siya

C: Kaya pala galit na galit ka nung nag sorry si Pich sakin dahil baka malaman ko ang ginawa nyong dalawa! p*tang*na ang tanga ko! ginawa mo akong tanga! pinaikot mo ako simula nung sinundo mo ako sa Tagaytay tapos may nagawa kana palang kasalanan nun! At kaya pala nag sorry na si Pich sakin dahil nakuha kana nya! wow! ang galing! Bakit mo pa pinatuloy itong kasal natin! bakit?! bakit?!!!! Ang sakit mo Engfa! Ang sakit sakit ng ginawa mo sakin!!!
walang tigil ang iyakan namin ni Engfa habang siya nakikita ko na sinuntok suntok nya ang sahig habang nakaluhod siya

E: lasing lang ako nun mahal at pinagsisihan ko ng sobra yon.. sorry mahal.. sorry pls bigyan mo pa ako ng last chance.. pls mahal.. alam ko na nasaktan kita ng sobra ngayon mahal.. alam ko na sobrang laki ng kasalanan ko sayo.. alam ko na sobrang hirap mo na tanggapin ako ulit pls pls mahal maawa ka! okay lang mahal kahit pahirapan mo ako basta pls lang wag mo akong iwan mahal... maawa ka! hindi ko kaya mahal! Tatanggapin ko lahat ng parusa mo sakin basta pls lang mahal wag mo akong iwan.. wag kang lumayo sakin.. mahal! maawa ka..
patuloy na pagmamakaawa ni Engfa sakin habang umiiyak

Tumayo lang ako at hindi na sinagot si Engfa at iniwan ko siyang nakaluhod sa living area na patuloy umiiyak. Kinuha ko ang cellphone ko para tawagan sila Heidi para magpasundo ako sakanila.

Habang naghihintay ako kela Heidi, andito ako ngayon sa kwarto nagtitiis sa sakit ng puson ko habang kinukuha ko ang mga gamit ko dito dahil kahit anong mangyari hinding hindi ko na talaga mapapatawd si Engfa at lalong hindi ko na kaya tumira sa condo nato.

Ang condo namin na sobrang minahal namin dahil ito yung unang regalo namin para sa isa't isa na sabi namin na pupunoin namin ng sobrang daming magagandang memories hanggang magka pamilya kami. Ang sakit sobra... dahil ang pinakamamahal naming condo ay magiging kinamumuhian ko ng lugar.

Ang sakit tignan ang kama namin kung saan kami nagpapahingang dalawa palagi at nag uusap tungkol sa future namin ay jan din sila gumagawa ng milagro sa pinaka ayaw ko na babae sa parti ng buhay nya. Akala ko iba si Engfa, akala ko mahal nya ako.. akala ko hindi nya ako magawang saktan pero sa ginawa nya sakin ngayon parang gusto ko nalang ma amnesia para agad ko na siyang hindi maalala.

Napahawak nalang ako sa tyan ko ulit...

C: Anak.. pls lumaban ka ha? wag mo iwan si mommy.. ikaw nalang ang meron ako ngayon.. sorry dahil niloko tayo ng dada mo at kailangan natin siyang iwan.. sorry kung paglabas mo hindi mo siya makikilala.. dahil simula ng pagtalikod ko sa dada mo ngayon.. ay ito nadin ang huli na magpapakita ako sakanya.. I'm sorry anak.. hindi kita mabigyan ng complete family.. sobrang nasaktan si mommy mo.. sobrang nasasaktan.. sana maintindihan mo ito sa tamang panahon..
bulong ko sa anak ko habang nakahawak ako sa tyan ko