Father's Day.

106 6 0
                                    

Rosas.

I hurriedly went out from the service car after they parked the car infront of our mansion. I didn't bother myself to give my gratitude because of the excitement that thrilled all over my body. I missed my young man! I'd never been this so excited before. Fvck!

"Mom! I'm home!" I shouted.

I carried my things and headed directly to our living room. I saw my mom talking to a blonde girl who is holding Nico's hand. What is the meaning of this? I talked to myself.

"Hindi na ba mapipigilan ito? Kukunin mo na ba si Nico?" Mom asked while crying. It feels like I'm being glued from where I'm standing after hearing those words. Nico will leave me? Why? I feel how my blood boiled in anger.

"Mom! Nico will never leave this house! He is my son!" I hissed. I grabbed Nico's hand from her and he started crying.

The woman stood up and shouted. "Nico has never been yours. He doesn't even called you Dad for damn sake. I'll bring my child with me and you will never gonna see him anymore." She grabbed Nico's left wrist and I hold Nico's right wrist.

Nico is my life now and I won't allow anyone to take us apart. Not even that annoying woman!

"Let go of my son's hand!" She said angrily.

"He is also my son! I have my rights for him!" I shouted. She glared and pulled my son's hands. Nico started to complain because of pain.

"Let him go, Rosas." She said. She forcely pulled Nico's hand on me.

I don't know what happened next but the moment I opened my eyes, their is only one thing I've realized. Nico already left me.

**

"ROSASSS!" Nagising agad ako dahil sa malakas na sigaw. Dumilat ako at nakita ko ang nakangiting mga mukha ng mga ugok. Pareho silang may kakaibang ngisi sa mga mukha.

"Tangna'! Kanina ka pa tulog ah." Napanguso ako ng maramdaman ang pambabatok na ginawa nila sa akin. Kanina pa 'to si Warson eh. Tangna.

Inilibot ko ang tingin at nakita kong nakaparada na sa tapat ng bahay namin ang service car. Panaginip lang ba yun kanina? Hanep ah. English yun eh. At ang intense. Parang hindi ako. Pfft.

"Kanina ka pa hinahanap ng anak mo." Wika ni Harold. Pagkarinig ko sa salitang anak ay mabilis akong bumaba ng sasakyan para hanapin siya. Anak ng! Baka mamaya totoo na pala yung panaginip ko! Paano nalang ako kapag wala na si Nico?

"Teka! Hahaha! Rosas!" Sigaw na pagtawag ni Sandrex. Hindi ko na siya nilingon at dali daling pumasok ng bahay. Hindi ko na alam ang mangyayari sa buhay ko kapag nawala si Nico.

Dali dali akong pumasok at naabutan kong naglalaro si Nico at Dad ng Xbox. Napanguso ako. Ako dapat ang nandyan eh.

"I'm home!" Sigaw ko.

Nagulat na tumingin sila sa akin at niyakap ako ng mahigpit. Huwaw! Napaka sweet nila! Parang maiiyak na ako sa sobrang kasiyahan. Hooooo!

Tila naging slow mo ang lahat ng makita ko ang anak ko na naka open arms na tumatakbo papunta sa akin kanina. Hayss. Ang sarap talagang maging ama.

Pero..

Imagination ko lang lahat nun. Tss. Imposible naman gawin ni Dad yun. Si Mom lang ata ang babaeng gusto niyang yakapin. Tss.

"Hey! Hindi niyo ba ako yayakapin manlang!" Sigaw ko. Lumingon lang ulit sila sa akin at binigyan lang ako ng isang tingin. Napapadyak ako dahil sa inis.

"Rosas! Anak! Nandito ka na pala? Namiss ka ni Mommy!" Sigaw ni Mom ng makita ako. Tinakbo niya ang pagitan namin at niyakap ako ng mahigpit. I rolled my eyes. Buti pa si Mom, niyakap ako ng mahigpit. Ang anak ko, hindi manlang ako niyakap.

THE CHICKBOYSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon