☆17 yıl sonra☆
O günden 17 yıl geçmişti Gece artık büyümüş 11.sınıfa gidiyordu...
-Gece'den-
Sabah yurttan okula gelmiştim yurt ve okulun arasında mesafe çoktu erkenden durağa gidip otobüs bekliyordum ardından dolaşa dolaşa otobüs beni okula bırakıyordu, bu okulu bursla kazanmıştım. Kendimi bildim bileli yurtta kalıyordum ne zaman ve neden bırakıldığımı bilmiyorum önemsemeyi de bıraktım, zaten şu an öğle arasındaydık bense camdan dışarıyı seyrediyordum yurdun verdiği parayı harcayamazdım para biriktirmek zorundaydım o yüzden yemeği yurtta yiyecektim. Okulda sadece Ece ile arkadaştım açıkçası okulda çok fazla havalı tip vardı benim gibi burslular çok az vardı, bu okulu kazanmak için yurtta gece gündüz çalışmıştım o yüzden kimseyle uğraşmıyorum bursumu kesebilirler en küçük disiplinde.
-Gece yemek yemeğe gidelim hadi
-Sen ye ben tokum
-Gece sabah benim verdiğim simit dışında hiçbirşey yemedin ben gerekirse sana yemek alırım biseyler yemelisin
-Aç olsam gerçekten yerim sen git
Pes etmiş olacaktı ki gitti.Eceyle bazen hala nasıl arkadaş olduğumuzu anlayamıyorum.Ece'nin ailesi zengindi gelirleri yüksekti,alışveriş yapmayı dışarıda gezmeyi çok seviyordu,bense onun tersine çok nadir alışverişe giderim giysi almak için zaten gerisine param yetmezdi.ben böyle düşüncelere dalmışken önüme kahve bırakıldı kim olduğuna bakmak için etrafa baktım ama kimse yoktu sınıfta birkaç kişi vardı onlar ne ara dışarı çıkmıştı belli etmesemde içimde bir korku oluşmuştu. Kahvenin yanında not vardı kağıtta
"Korkmana gerek yok sadece seni arkadaşınla konuşurken duydum hiçbirşey yememişsin belki bişeyler içmek istersin diye aldım"
~yüzünün gülmesini isteyen biri E.
Umarım içersem bişey olmaz kahveyi çok seviyordum ve şimdi dibimde kokusu olunca duramazdım.Yavaş yavaş kahvemi yudumladım ardından zil çaldı ve ingilizce dersine giriş yaptık...
《《《《◇◇◇◇》》》》
Dersler bitmiş durağa doğru gidiyordum otobüse binip yurda gidecektim konu tekrarı yapıp test çözmem gerekiyordu yurda gidip. Aradan 15-20 dakika geçti sanırım otobüs sonunda gelmişti şansıma yer vardı, kulaklığımı çıkarıp kulağıma taktım ve dışarıyı izlemeye başladım... Yurda gelmiş yemek saatine kadar ders çalışacaktım burada yurtta en büyük kişilerden biriydim 18 yaşına olan Derin,Ege ve Selim de vardı tabi.
Neyse yurtta büyüklerden olduğumuz için küçüklerin ödevlerine yardım ediyorduk,onlara ders anlatıyorduk.
Hizmetli abla yemek saati olduğunu söyledi merdivenlerden yemekhaneye inmeye başladım, yurtta büyürken bize yemek seçmemek öğretildi önümüze bir dilim bayat ekmek bile koysalar bile yerdik. Bu akşam kereviz ve makarna vardı. Her ay durumu iyi olan bazı kişiler yurda bağış yapardı,yiyecek giyecek vesaire. Bazen giyside alıyorlardı ama büyüklere çok giysi alan olmuyordu öncelik küçüklerindi.
Yemeğimi yemeye başladım yanımda geçen hafta ailesi ölünce kimsesiz kalan Ayda gelmişti sarı saçları ve yeşil gözleriyle çok güzel bir çocuktu ama gözlerinde hala kimsesiz kalmanın ve ailesini kaybetmesinin üzüntüsü vardı.
Ben bebekken buraya geldiğim için bilmiyorum ama buraya gelen her çocuk zamanla alışıyordu alışmak zorunda kalıyordu. Yemeğimi yiyip tabağımı bulaşıkcı ablaya verip odama çıktım müdür beni küçüklere ders çalıştırtmak için çağırmadan belki biraz daha çalışma fırsatım olurdu.
■●■●■●■●■●■
Müdür beni çağırmıştı neredeyse 2 saattir çocuklara ders anlatıyordum. Az önce 2.sınıf bir çocuğa şuansa 8.sınıf olan Derya'ya ders çalıştırıyorum lise giriş sınavını hedeflediği için her gün günlük soru çözmesi için ona program hazırlamıştım gayet başarılı gidiyordu,biraz daha Deryaya ders çalıştırdıktan sonra müdürden izin isteyip odamıza gittim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayazda bir gece🌙
Teen Fictionküçük yaşta kendi ayakları üzerinde durmasını öğrenmek zorunda olan bir kızın bu yolda yeni bir aile kurması... Şans vermenizi öneririm☆