Şu an yaptığımız şeyi sorguluyordum. Bugün okul tatildi aklımda geçe kadar uyumak vardı ama bu planım Mert sayesinde bozuldu.
Sabah erkenden geldi. Neymiş onların evine gidecekmişiz , kahvaltı saatine yetişmemiz gerekmiş falan.
Tunç Bey ve sadece Mert biliyordu bu durumu Tunç Bey gerekli işlemleri halletmişti velayetim onlardaydı. Şunun şurasında 1 sene hatta 1 seneden bile az sürem vardı beni istemeseler bile umarım bana dayanırlardı. Yurt beni artık geri almazdı en azından ben öyle düşünüyordum, o evden başka kalacak yerim yoktu...
Artık adım Gece Akın olarak anılacaktı. Gece Sönmez bitmişti artık Gece Akın vardı.
Eşyalarımı bir güzel toplamıştık. Burada belki de son vakitlerini geçiriyordum. Miniklerime sarıldım öptüm onlara veda ettim ama tabiki bana söz verdirtmeden bırakmadılar onları ziyarete mutlaka gelecektim.
Arabaya bindik ve yola çıktık.
Arabaya bindiğimizden beri Tunç Bey ve Mert'in üzerinde hem heyecan hem tedirginlik vardı. Tabi bana tedirginliklerini yansıtmamaya çalışıyorlardı ama bu tabiki de benim gözümden kaçmadı.
Araba evlerinin oraya geldi. Evlerini ilk defa görüyordum. Evleri çok büyük ve lükstü. Kendimi sorgulamadan edemedim, benim ne işim vardı burda ben buralara yabancıydım kendimi buraya ait hissetmiyorum alışırım diye kendimi motive etmeye çalışıyorum ama içimdeki dürtü kulağıma olumsuz düşünceler fısıldıyordu.
Yaşadığımız yer farklı olabilir Bu bir yurt veya lüks bir ev olabilir daha birsürü örnek verebiliriz. Önemli olan yaşadığımız yerde huzurlu ve güvenli hissetmemizdir. Bir yurtta büyümüş olabilirdim ama kaldığım yurtta bir aile sıcaklığı vardı, aile yoktu ama sıcaklığı vardı.
Peki bu evde hem aile sıcaklığı hem de aile bulabilecekmiydim?
Arabadan indik. Kulağımdan kulaklığımı yavaşça çıkarıp cebime koydum. Kulaklığım olmadan yaşayamazdım ben kulaklığım benim herşeyimdi. Yeri geldi derdime müziklerle eşlik etti, yeri geldi beni korkularımdan uzaklaştırdı bana güven etkisi verdi.
-Yeni evine hoşgeldin kızım
-hoşbuldum içimden inşAllah diye mırıldandım.
Tunç Bey kapıyı bilerek anahtarıyla açtı evdekilere sürpriz olsun diye. Tabi onlara sürpriz mi olur kabus mu olur bilemeyecektim.
Kapıya yaklaştığımız da elimde bir el hissettim. Arkamı döndüğümde Mert'in elimi sıkıca tuttuğunu gördüm. Mert bana ilk günden beri güven veriyordu, ondan aile sıcaklığı oluyordum umarım bu hissimde yanılmazdım.
Mert elimi tuttuğunda içimden işte şimdi kendimi güvende hissediyorum diyerek bende Mert'in elini sıkıca tuttum.
Eve girdiğimizde diğerleri henüz kalkmamıştı. Hizmetçi Ayşe abla kahvaltıyı hazırlıyordu. Ne kadar dil döküp yardım etmek istediğimi söylesem de kabul etmemişti. Tabi ki ben Ayşe ablayı dinlemeyerek tabakları masaya taşıdım. Herşeyin tamam olduğuna emin olduktan sonra salonda ki koltuğa oturdum ama sanki diken üzerindeydim. Ben oturduğum sırada yukarıdan sesler gelmeye başladı aşağı iniyorlardı bu daha çok stres olmama neden oldu...
Ama şunu biliyordum, bana her ne kadar lafta soksalar kötü sözde söyleseler cevap vermeyecektim daha doğrusu bunu Mert'in Mine Hanımın ve Tunç Beyin yanında yapmayacaktım bu aileyi dağıtmak için gelmemiştim buraya gerekirse hepsiyle ayrı hesaplaşır ama bunu merte yansıtmazdım.
Mert 10. Sınıfa gidiyordu aramızda 1 yaş bile olsa beni ablası olarak görüyordu... Ablalar kardeşlerini kötülüklerden korurdu. Bende kardeşimi koruyacaktım. Mert umarım beni yanıltmazdı... ●●●●● Gece_sönmez🛹
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gece_sönmez kediler ve şarkılar 🎶
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gece_sönmez♟️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
