RUH-U REVAN (berdel)

IV

Selamun aleyküm everyone

Bugün hava şartlarından dolayı okulum tatildi bende söz verdiğim gibi ilk tatilde size bölüm yazdım.

Pazar yine bölüm gelecek.

O zaman uzatmadannn iyi okumalarrrrrrr

-------------

1 hafta sonra

"Roza kızım hadi!"

"Ay tamam geldim"çantamı boynuma asarken odadan çıktım. Ne ara hazırlanmışlardı da inmişlerdi anlayamamıştım bile.

Bugün çarşı günüydü. Hem Berfin hem benim için alışverişe çıkacaktık. Bir haftadır Baran çok yoğundu telefon ile mesajlaşsakta yüz yüze ve çok sık görüşememiştik. Bugün o bırakacak diye duymuştum. Sabah konuşmamıştık ama annem öyle söylemişti. Belki fırsatımız olursa bugün konuşurduk. 

Annemlerle beraber evden çıkıp avluya indik avluda büyük yengem ve Tuğba da bize katılmıştı. Tuğba'yı sorgulamaktan bıktığım için artık sorgulamıyordum. Her şeye atılmayı seven bir arkadaştı.

Avludan da çıktığımızda kapıda sadece Baran'ın arabasını görmüştüm. Yani sanki biraz sığmaz gibiydik tabi arabanın arkasından gizli bir bölme daha çıkmıyırsa ki çıkmadığına emindim. O da şaşkınca bakıyordu bize. Sonrasında ise Sultan hanıma döndü. "Anne iki kişiler dedin" Sultan hanım sadece omuz silktiğinde sinir kat sayım daha da yükselmişti. Resmen ama resmen sinirlerime oynuyordu bu kadın. Ya da ben içinde bulunduğum bu saçma durumdan dolayı fazla gergindim.

"Kusura bakmayın bir yanlışlık oldu herhalde abi Yusuf abiyi arasana gelsin o da"annem Berfin'e samimi bir gülümseme yollayıp "olur mu kızım sıkıntı değil?"

"Evet arayayım"Sultan hanıma bakarak atıldım. "Arama babamın arabası konakta ben götürürüm!"

"Emin misin çok büyük araba?"ben teyzeme cevap veremeden annem benden önce davrandı. "Benim kızım sürer tabi!"

"Anahtar yanında değil mi?"annem çantasını karıştırıp bulduktan sonra bana uzattı. "Ayyy ben acemi şöförün arabasına binmem!"Tığba'ya ters bir bakış atıp"Taksiyi kullanabilirsin o zaman"dedim ve Baran'ın arabasının arkasındaki arabaya doğru ilerleyip kilidi açtım. Annemlerde aynen peşimden gelmişti. Umarım taksi mevzusundaki Baran'ın arabasına binmeme uyarısını almıştı. Yoksa dilimi tutamaz hem yengeme hem Tuğba'ya karşı söyleyeceğim laflardan çekinmezdim. 

Annem öne teyzem arkaya yerleşirken Tuğba'nın buraya doğru geldiğini gördüm. Yengem ise o arabaya binmişti. Çokta umurumdaydı sanki? Hem Baran götürüyordu da abim neredeydi Berfin sonuçta sözlüsüydü onunda götürmesi gerekmez miydi?

Tuğba arabaya yerleşirken teyzem öne doğru kayarak "cidden sürebilecek misin?"

"O kadına inat uçak gelse kullanırım!"dedim arabayı çalıştırırken. "Kullanırsın tabi! Ne diye kullanamayacaksın?! O daha küçük görmeye devam etsin bakalım nereye kadar ediyor?!"

Hareket etmek için Baran'ın harekete geçmesini bekledim ama o hareket etmek yerine camdan elini çıkararak önüne geçmemi işaret etti. Bekletmeden gazlayarak önüne geçtikten sonra ilerlemeye başladım o da hemen arkamdaydı.

Tuğba'nın sesi çıkmazken elinden düşmeyen telefonunu gördüm. Hararetli hararetli biriyle mesajlaşıyordu. Gözlerimi dikiz aynasından çekip tekrar yola döndürdüm. Çok fazla trafik görünmediği için şanslıydık.

Çok geçmeden çarşıya inmiş arabayıda park etmiştim. Baran da hemen yanıma park edip inmişti. Çarşıya doğru ufak bir bakış attım. Kalabalık gözümü korkutmadı değildi. Hiç sevmezdim hiç ama hiç. Hem ses hem kalabalık. Hiç benlik değildi ve bu işleri  bitirene kadar günlerim nasıl geçer hiçbir fikrim yoktu.