Selamun Aleyküm fırfırlar
Nasılsınız iyisinizdir inş?
Valla İmanboy mu? Ekibi bilir bir günde 3 bölüm attığım zamanları şimdi size ardarda bölüm atmam garip gelsede onlar alışık jskgldgmd hızlı zamanlarımızdı.
Sizi bekletmeden bir sonraki bölüm ile buradayım. Tatillerde daha çok yazacağımı söylemiştim. Bu da 2023 ün son bölümü olsun 2024 bize sağlık mutluluk para aşk ve daha güzel kurgular getirsin. Amin.
O zaman iyi okumalarrrrrr
---------
"Hı?"hafifçe boynumdan öperek geri çekildi. Bu derin bir nefes almama sebep olmuştu. Hala kalbim işlevini yerine getirmeye başlamadığı için nefes alma işlemini bile tam gerçekleştirememiştim.
"Lakos giyeceğim. Siyah mı sence beyaz mı?"olduğum yerde silkinip "siyah"dedim. Baran burada olmasa bir tokat yapıştıracaktım kendime gelmek için.
"Tamamdır. Sen ne giyiyorsun?"
"Siyah elbisemi giyerim."dedim kısık çıkan bir tonla. Dediği şeyden sonra nasıl kısık çıkmasındı bu ses?
"Yakışır. Beyaz çok yakışıyor ama onu öyle her yerde giyme. Kocana giy."bu adam benim kalbimin sağlını test etmek için yollanmış bir varlık mıydı? Zira böyle devam ederse sağlıklı olan kalbimin elinde tuttuğu tüm sağlık varlığı kanıma karışıp gidecekti.
"Hıhı"diyerek geçiştirdikten sonra dolaptan elbisemi aldım. İkimizde elimizdeki kıyafetlerle birbirimize bakıyorduk.
"Çıkmam gerekiyor şu an değil mi?"ksfamla reddedip banyoya doğru yürüdüm. "Ben burada giyinir sende odada giyin işte. Geç kalmayalım"bir an afallasada onayladı. Ben banyoda üstümü değiştirip bir süre bekledim. Onun giyinebileceği süreyi tahmin ettikten sonra içeri geri girdim. Tamda tahmin ettiğim gibi yakalarını düzeltiyordu.
Kenara bıraktığım şalımı alıp hızla örtümü yaptıktan sonra Baran'a döndüm. "Ben hazırım"saat çekmecesinden bir saat seçip koluna taktıktan sonra kafasıyla onayladı. "Çıkalım"
Çantam ve telefonumu aldıktan sonra odadan çıktım Baran da hemen arkamdan geliyordu. Ayakkabılarımızı da giyip evden çıkmıştık. Arabaya yerleşip aynı sessizlikte çoktan konağa varmıştık. Kahya arabayı Baran'dan alırken Baran hemen yanımda bitip elimi kavradı. Bir ona baktım bir tutulu olan ellerimize. Vücudum yine ateş gibi olmuştu.
"Karı koca olduğumuzu görmeleri lazım. Aksi halde istemeyeceğimiz durumlarla karşılaşabiliriz."
"Ne gibi?"diye aordum bizim için açılan kapıdan içeri girerken. "Boşver"
"En sevmediğim şey bir şey söyleyip devamını getirmemek."elimin üzerinden öpüp cevap vermeden avluya çıktık. Evet cevap vermemişti ve bu beni daha da sinir etmişti.
"Selamun Aleyküm biz geldik"
"Aleyküm selam"masada Berfin dışında kimse kalkmamıştı. Mehmet ise masa etrafında dolanıp hozla yanımıza geldi.
"Bir daha hiç görüşemeyeceğiz sandım yenge!"
"Olur mu hiç tabi görüşeceğiz!"saçlarını karıştırıp masaya bir göz attım. Hiç içimden gelmesede onlara inat gülümsemeye çalışıyordum. Bu masada oturmama sebep olacak bir kaç kişi vardı sadece. Abim de bunlar arasındaydı.
"Hadi oturunda başlayalım."abilerdem biri konuşmuştu ama henüz onları tanıymamıştım bile.
Baran ile yan yana sandalyelerimize otururken kulağına doğru yaklaşıp fısıltıyla "abilerini hiç tanımıyorum"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUH-U REVAN (berdel)
Jugendliteratur"Hep kaderimin akını diledim Allahtan. Namazlardan sonra oturur uzun uzun dua ederdim. "Allah'ım benim için en hayırlısı kimse onu yaz kaderime" Kaderimin beni hep normal yollarla bulacağını düşünürdüm. Ta ki gün gelip töreme ait berdelle yüzleşen...
