Selamun Aleyküm fırfırlarım.
Nasılsınız iyisinizdir inşallah.
Şimdi şöyle bir haberim var ki kitabımız hemen bitmesin diye sezon finali verip öyle devam etmeyi düşündüm. Bir iki bölüme sezon finali gelirse şaşırmayın diye ön bilgilendirme yapıyorum.
Sezon finalinide aylar yıllar sürecek gibi düşünmeyin. Biraz bölüm biriktirecek zaman ayırıp çok uzamadan geri dönmeyi düşünüyorum.
Bu sefer uzattım.
O yüzden daha fazla uzatmadan iyi okumalarrrr
---------------
-Roza
"Formu doldurdun mu?"kafamla onaylayarak imzaladığım kağıdı doktora uzattım. Kağıdı aldıktan sonra ayaklandı.
"Pelvis kemiğinden örnek alacağız. Sonuca göre ameliyetın tarihine karar verebiliriz."Baran'a döndüğümde yüzünün kasıldığını gördüm.
"Ameliyatı siz mi yapacaksınız?"karşımızdaki adam onayladı. Bunu niye soruyordu şimdi? En iyi doktorlardan birini getirtmişlerdi.
"Ben yapacağım"
"Kadın bir hoca bulmalıydım"diye mırıldanarak ayaklandı. Umursamadan bende ayaklandım. İçinde gram korku yoktu. Bıçak altına yatmaktan da ameliyattan da korkmuyordum bir tek Baran'ın iyi olmasını istiyordum. Hiç kimse için saçlarını kestirmeyi göze almayan ben Baran için tek hamlede saçlarımı kesmiştim. Fiilen küçük manevi açıdan en büyük şeydi benim için. Saçlarımı kestiysem yapamayacağım hiçbir şey kalmamıştır demekti bu.
"Roza hanım bu taraftan"doktorun peşinden içeri girecekken Baran kolumu kavradı. Bu hareketi bakışlarımın ona dönmesine sebep olmuştu.
"Son kararı-"
"Son kararım. Endişeneme. Güzel olacak. İyiyim ben" beni kendine çekip sarıldığında bende ona sıkıca sarıldım.
"Hakkını nasıl ödeyeceğim bilmiyorum"
"Yaşayarak" geri çekilip gözlerinin içine baktım. "Birlikte güzel bir hayat yaşayarak."
"Sana bir söz daha ruhum. Çok güzel bir hayat yaşayacağız"gülümseyerek karşılık verdiğimde yanağımdan öptü. Daha sonra oyalanmadan içeri girmiştim.
İlahi bakış açısı
Sırtını mermer duvara verip kollarını göğsünde birleştirdi. Başı kalın bir odunla vurulmuşcasına ağrıyor,ayakları vücudunu zor taşıyordu. Baran bu hallerini gizlemekte oldukça başarılıydı. Son bir kaç ayda geliştirmesine yardımcı olmuştu.
Bu kısacık yaşamında birine değer vermeyi kendine yasaklamış hep uzak kalmıştı. Ta ki Roza çıkıp gelene kadar. Bunların hiçbirinin tesadüf olduğuna inanmıyordu. Tam hayattan ümidini kesmişken Allah tarafından kaderine yazılmış kişiydi Roza. Allah ben burdayım sen kimsinde ümit kesiyorsun diye resmen silkelemişti Baran'ı.
Şimdi karısı içerideydi. Hem en iyi doktorların elinde olduğu içim seviniyor hemde bu doktorların erkek olduğunu bişdiği için kafası atıyordu. Pelvis kemiği özel bir bölgeydi ve karısının yabancı bir erkek tarafından o bölgeden ameliyat edilmesi ister istemez onu delirtiyordu. Henüz kendi bile bilmiyordu Roza'nın tüm vücut detaylarını.
Sadece duvara yaslanarak vakit geçiremeyeceğini anladığında koridorda dolanmaya başladı. Adımları sert sert koridorda ilerlerken koridorun başında kendi ismini duydu. Hemde çok tanıdık bir ses tarafından.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUH-U REVAN (berdel)
Teen Fiction"Hep kaderimin akını diledim Allahtan. Namazlardan sonra oturur uzun uzun dua ederdim. "Allah'ım benim için en hayırlısı kimse onu yaz kaderime" Kaderimin beni hep normal yollarla bulacağını düşünürdüm. Ta ki gün gelip töreme ait berdelle yüzleşen...
