Selamünaleyküm fırfırlarım.
Nasılsınız iyisinizdir inşallah. İyisiniz iyisiniz.
Yeni bölümle geldimmm.
Ama şunu söylemeliyim ki bir sonra ki bölüm başlığını final olarak görürseniz şaşırmamalısınız. Ya bunların uzunluğunda bir bölüm yazıp sonraki bölümü atacağım ya da uzunca bir final yazacağım. Henüz karar vermiş değilim. O an ki moduma göre.
Ramazan için kurgu yazmak istiyorum eğer ilham gelirse texting şeklinde iftardan sonra her gün çerezlik bölümleri olan bir şey yazabilirim ama söz vermiyeyim çünkü İzel'e de devam edeceğiz.
Öyle iştelem çok uzattım. Yazım hataları için kusura bakmayınnnn. Klavyemin özrü ne kadar düzeltsemde illa çıkıyor.
O zaman
İyi okumalaaaarrrrrr
--------------
Kafamı gökyüzüne doğru kaldırıp derin bir nefes çektim içime. Oksijen ciğerlerimi okşarken aynı zamanda tazelenme hissiyatı da vermişti.
Alnımda hissettiğim dudaklar ile gözlerimi araladım. Baran'ın kahverengileri gözümle buluştuğunda yüzüme bir gülümseme yerleşmişti.
"Yavrum mangalı kurdum. Açsan sana ekmek arası sandviç yapayım"kafamla reddettim.
"Annemlerde gelir şimdi. Gerek yok"
"Ama acıkırsan söyle"
"Söylerim." O malzemeleri arabadan indirmeye devam ederken üç araba aynı anda alana girdi. Biri babamlarındı diğeri ise abimlerin. En arkada gelende yanlış hatırlamıyorsam Yusuf'un olmalıydı.
"Baran geldiler"Baran da kafasını kaldırıp yola doğru baktı. "Sonunda"dedikten sonra bagaj kapısını kapatıp park etmeleri için onlara yardımcı olmuştu. Bende sadece oturduğum yerden izliyordum. Utanmasam ve kendimi tutmasam şuracıkta uyuyakalırdım.
"Biz geldik!"arabadan neşeyle inen Berfin'i gördüğümde ayaklandım. Arka arabadan annem ve babam indiğinde ise büyük bir özlemle o tarafa doğru gittim.
"Oy oy oy benim kızım"annem beni kolları arasına alırken bende ona sıkıca sarıldım. Kaç yaşında olursan ol sanırım bu annenin kolları arasında dönüştüğün çocuk hiçbir zaman büyüyemeyecekti. Babanın kanatları seni güvende hissettirirken anneninkiler şevkatle huzura boğuyordu seni.
"Çok özledim be yavrum"
"Bende çok özledim."
"Hadi kızıma bana ver artık"babamın hayıflanma sesini duyduğumda gülerek ona yöneldim. O da beni kolları arasına almıştı.
"Sen sanki kilo mu almışsın? Önceden daha rahat sığıyordun kollarıma?"gözlerimi büyüterek babama baktım.
"Abartma baba o kadar almadık herhalde"
"Belertme bana gözlerini"dedi yanaklarımı sıkarken. Mızmızlanarak kendimi onun ellerinden kurtardıktan sonra Kevser'e sarıldım.
"Nasılsın?"
"Çok iyiyim."geri çekildiğinde yüzündeki gülümseme zaten her şeyi açıklıyordu.
"Ferit nerede?"arabayı işaret ederek "uyudu yolda."
"Yaaa. Çok özlemiştim. Neyse bölmeyeyim uykusunu"
"Çok uyumaz zaten"
"İyi bari"Kevser'den sonra Zehralar gözüme çarpmıştı. Hızla yanına gidip sarıldığımda o da bana sıkıca sarıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUH-U REVAN (berdel)
Roman pour Adolescents"Hep kaderimin akını diledim Allahtan. Namazlardan sonra oturur uzun uzun dua ederdim. "Allah'ım benim için en hayırlısı kimse onu yaz kaderime" Kaderimin beni hep normal yollarla bulacağını düşünürdüm. Ta ki gün gelip töreme ait berdelle yüzleşen...
