RUH-U REVAN (berdel)

XII

Selamun Aleyküm fırfırlar.

Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur.

Uzatmak istemiyorum o yüzden iyi okumalarrr.

-------------

Gözlerim hafif hafif aralanırken görüş alanıma giren ilk şey Baran'ın adem elması olmuştu. Gülümseyerek geri çekildim ve yüzüne doğru baktım. Hala uyuyordu. Uyurken bile sert,keskin yüz hatları gevşemeden olduğu gibi duruyordu. 

Hala kolları arasındaydım ve gram gevşetmemişti.
Parmak uçlarım istemsiz sakallarına doğru gidip ona hissettirmemeye çalışarak okşadı. Sakalları çok hoşuma gidiyordu. Aniden kurduğumuz bu yakınlık garip hissettirsede güzel de hissettiriyordu. Uyuduğum uyku ciddi manada çok huzurlu geçmişti.

"Baran"dedim fısıldayarak. Onun kalkmaya hiç niyeti yoktu. "Baran kalk hadi"o kalkmadan benim kalkmam da imkansızdı. Kolları o kadar sıkı sarılıydıki bedenime gece sürekli dönüp duran beni bile sabit tutmuştu. Uyurken nasıl bu kadar güçlü olabilirdi yoksa beni mi kandırıyordu?

"Baran ya kalk geç kalacağız!" Kolunu cimciklemeye çalıştığımda tutubileceğim bir et parçası bulamamıştım. Kasları şu an tamamen gergindi.

"Baran. Kaaaaaalk." Kollarının arasından aşağıya doğru kaymaya çalışsamda çok mümkün olmamıştı.

"Ya Baran ağlayacağım ha. Kim bilir saat kaç oldu!"

"Bir şey olmaz"diye mırıldandığında sakallarını hafifçe çektim. "Bir daha sana sarılarak uyumayacağım. Uf Zehra beni kovacak en sonunda!"telefonum çalmaya başladığında zar zor komidine uzanmıştım. "Al işte Zehra arıyor. Kocam yüzünden kovuldum!"telefonu açıp kulağıma yasladım.

"Efendim?"

"Selamun aleyküm"

"Aleykümselam"

"Roza bugün gelme"

"Ne? Niye?"

"Gezi günü. Belediye düzenlemiş velilerle bir rehber ile gezecekler. Bize gerek yok yani izin günü gibi düşünebilirsin"

"Gerçekten mi?"

"Evet. Bende işte Helin ile ilgileneceğim. İyi oldu ihtiyaçları vardı."

"İyi tamam madem sonra görüşürüz o zaman"

"Görüşürüz canım Allah'a emanetsin"

"Sende"telefonu kapatıp koyduktan sonra eski yatış pozisyonuma geçip gözlerimi yumdum.

"Hani gidiyordun bana sarılıp uyumayacaktın?"

"Sus kızgınım sana"hafifçe güldüğünde gülümsememek için zor tuttum kendimi.

"Kızma bana"dedi hafifçe gıdıklayarak. Gıdıklaması tabikide gülmeme sebep olmuştu.

"Ya Baran!" Kollarını gevşettiğinde anlamsız bir boşluğa düşmüştüm. Daha sonra kapının tıklatılmasıyla irkilmiştim.

"Baran ağam kahvaltı hazırdır. Haberiniz ola"

"Sağolun Kader hanım siz çıkabilirsiniz"

"Tabi ağam"ayak sesi uzaklaştığında istemsiz utanmıştım. Acaba aklından başka bir geçirmiş midir düşüncesi yanıp kavrulmama sebep olmuştu. Ee tabi bu da hızla yataktan kalkmama.

"Kalk hazırlan işe geç kalacaksın"

"Şirket benim istediğim saatte gitsem kim ne der ki?"kibirine yüz buruşturup "abdest al şu kibirinden arın ortak"