RUH-U REVAN (berdel)

XXV

Selamın Aleyküm fırfırlarım.

İyisinizdir inşallah.

Burada not düşeceğim bir şey olmadığından sizi bölüme uğurluyorum.

İyi okumalarrrrr

---------------

Elim karnımın üzerinde biraz daha dolaştı. İki haftadır bir türlü kendime gelmemişti. Sürekli kendimi aynanın önünde karnımı okşarken buluyordum. 

Yine yaptığım yemeği yarım bırakıp aynanın karşısına geçmiş akıl hastası gibi karnımı okşayıp gülümsüyordum. Sanırım bu da benim mutluluğumu gösterme şeklimdi. 

Gözüm aynanın üzerindeki saate doğru kaydı. Baran'ın gelmesine daha bir saat vardı ve bu hamilelik her geçen gün üzerime bir ağırlık yüklüyordu. En çokta uyku yönünden etkilemişti beni. Sürekli bir yere kıvrılıp uyurken buluyordum kendimi. Sanırım şu an yine öyle yapacaktım.

Aynanın önünden çekilip yatağa girip Baran'ın yastığına yatıp kendi yastığıma sarılarak gözlerimi yumdum.

"İyi uykular bebiş"gözlerim yavaş yavaş kapanırken huzurlu bir uykunun beni beklediğini anlamıştım.

♡

"Kıyamıyorum ki uyandırmaya da. Güzelim. Yemeğe hadi kalk"birbirine yapışan göz kapaklarımj zar zor aralayıp bulanık bir görüntüyle karşılaşmıştım. Ellerimke hafifçe ovuşturup tekrar baktığımda Baran'ı gördüm. Yattığım saatin aksine hava kararmıştı bile.

"Baran"

"Yavrum."saçlarımı geri itlettirip yanağımdan öptü. "Uyumuşsun yine."kafamı dizine yatırıp gözlerimi bir daha yumdum.

"Valla uyudum. Hep uyuyasım var. Hiç kalkasım yok"parmakları saçlarımda dolaşırken zaten tam açılmayan uykum tekrardan nüfuz etmeye başlamıştı.

"Uyuyan güzelim benim. Bebeğimiz acıkmıştır. Yemek yiyelim beraber uyuyalım olmaz mı?"

"Olur olmasına ama beni hiçbir kuvvet şu an buradan kaldırıp mutfağa götüremez"

"Kocanın kuvvetleri kolları yapabilir"kafamı kaldırıp ona baktığımda doğrulup beni kolları arasına aldıktan sonra ayaklandı. Açıkçası çokta itiraz etmemiştim bu duruma.

Önce lavaboya girip beni makinanın üzerine oturttuktan sonra suyu açarak yüzümü ıslattı. Bu hafiften uykumu açarken tekrar kucaklayıp mutfağa girmişti.

"Yarım bırakmışsın bende internetten baka baka bir şeyler yapmaya çalıştım. Bence tadı güzel ama sence nasıl oldu bilmiyorum."

"Güzeldir." Yemekten tabağıma koyup önüme bıraktı. O da kendi tabağına alıp karşıma oturdu.

"Tatlıyıda yaptırdım. Mis gibi onu da yersin."

"Ufff duşta almam lazım ama öyle üşeniyorum ki sana anlatamam"

"Kocan var burda sende dert ediyorsun"sırıtıp göz kırptığında göz devirip bende tabağımdan yemeye başladım.

"Duşu yarına bırakıyorum. Bugünki planım tatlımı yiyerek yatmak. Ben şimdiden böyleysem ileri de nasıl olacağım Baran?!"