XXIV

8.7K 533 70
                                        

Selamun Aleyküm fırfırlarım.

İyisinizdir inşallah efenim.

Bu haftaki bölümü de salıyorum. Bitirmemize az kaldııı. Ruh-u revan'ın da sonuna yaklaşıyoruzzz.

O zaman size iyi okumalarrrr

-------------------






-1 hafta sonra-

Oturduğum yerde biraz daha kayarak yatar bi pozisyona geçtim. Okuyacağım kitabım bitmişti. Baran hala işteydi ve canım aşırı sıkılmaya başlamıştı. Bütün gün evde yatmak gerçekten sıkıcı bir hal almaya başlamıştı.

Yattığım yerden duvar saatine doğru baktığımda Baran'ın gelmesine henüz daha üç saat vardı.

Oflaya puflaya koltuktan aşağıya kafamı sarkıttım. Önceden böyle yattığımda saçlarım yerleri süpürürdü ama şu an sadece uçları azıcık değiyordu. Şaşırtıcı derecede bu beni üzmemişti.

Baran'ın saçları kendimi göstermişken benimki biraz daha yavaşça uzuyordu. Bir süre daha başüstü durduğumda gözlerim sulanmaya başlamıştı.

"Roza?"Baran'ın sesini duyduğumda kapıya doğru baktım.

Elindeki poşetleri kenara bıraktığında yüzüme bir gülümseme yerleşmişti. "Kocam?!"

"Kızım ne yapıyorsun?! Beynine kan dolacak. Kalk"ellerimden tutup beni tek hamlede kaldırdığında koltuğun üzerinde ayaklanıp boynuna sarıldım. "Oh be sonunda geldin"o da gülerek kollarını belime doladı. "Çok mu özledin?"

"Evet ve canım çok sıkıldı. Bütün gündür. Çok sıkıldııım"beni kucaklayıp koltuğu oturduğunda hafifçe geri çekildim. Önüme düşen saçlarımı hafifçe kulağımın arkasına itti. "Bende karımı özledim erken geldim."

"Hııı hııı tabi"burnumu hafifçe sıkıp "vallaha. Bak bir sürü bir şeyler aldım beraber yaparız diye."

"Ciddi misin?!"kucağından kalkıp demin bıraktığı yerdeki poşetlerin yanına oturdum. "Ne bu bir sürü?"

"Aç bak"tek tek karıştırdım aburcubur poşetini kenara bıraktım. İlgimi çeken ise kocaman bir kutu olmuştu.

"Bu ne?"

"O çok güzel bir şey"

"Yaa"

"Ama sehpadan aç. Dökülmesin."

"Dökülecek bir şey mi? Ay ne ki?" Hızla kalkıp sehpaya koydum. "Bunu açmadan diğerlerine bakacağım." Koşarak poşetlere geri döndüğümde bu sefer bir eczane poşeti ile karşılaştım.

"Eczane mi? Neden ki?"içini karıştırdığımda sadece bir kutu vardı. Çıkardığımda ise bir hamilelik testi olduğunu gördüm. Gözlerim kocaman açılırken Baran'a dönmüştüm.

"Baran?"

"Hm?"

"Bu ne?"dedim kutuyu ona doğru göstererek."eczanede biriyle poşetin karışmış"

"Yo ben aldım onu. Senin için."gözlerimi biraz daha büyüterek "yok artık."

"Var artık."

"Baran ben bunu ne yapacağım?! Ay ne bileyim ben? Uf şimdi mi? Ama erken değil mi?"omuz silkip "bence zamanı."

"Millet kocasına sürpriz yapar benimki neredeyse bana sürpriz yapacak. Allahtan bebek annenin içinde oluşuyor yoksa seni tutamazdım." Hafifçe gülüp ayaklandı. Yanaklarımdan sıkı sıkı öpüp "eee güzelim heveslendirdin beni bende yerimde duramıyorum."

RUH-U REVAN (berdel)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin