My Ideal Gamer

Chapter 14

Nagulat ako nang makita si Denxel sa harapan ko ngayon, ngumiti ako habang naka ngiti pa rin siya. 

"What a surprise to see you Hyuna. Are you okay?" Wika at tanong niya sa akin.

"Oo naman, ikaw? Buti pinayagan kang lumabas ng ganitong oras ah." Wika ko sa kaniya.

"I'm fine. Where are you going?" Tanong niya sa akin.

"Park." Sagot ko sa kaniya.

"Park? This time?" 

Tumango lang ako. "Ikaw? Saan ka pupunta?" Tanong ko sa kaniya.

"Actually just anywhere, but can I go with you?" Tanong niya sa akin.

"Oo naman!" Masigla kong wika.

He smiled and reached my hand to hold.. "Lead the way then." 

Ngumiti ako "Sige ba!" At nag simula na kaming mag lakad pa tungo sa park na yun.

*************

Nakarating na kami ni Denxel sa park kung saan nag kakilala sina mama at papa. Walang pinag bago pero maganda pa rin ang view. May mga street lights at mga bulaklak na naka paligid sa buong park na parang maze. May mga bench na gawa sa bato na kulay white cream. 

"Wow.." Bulong ni Denxel.

"Ang ganda diba?" Mahinang tanong ko sa kaniya.

"It's a very beautiful place Hyuna." Sagot ni Denxel sa akin. 

"Tara upo tayo don." Sabay hinila ko si Denxel pa punta sa isang bench at umupo kaming dalawa.

"So paano mo nalaman ang lugar na ito?" Tanong niya sa akin.

"Actually dito nag kakilala mga magulang ko." Sagot ko sa kaniya.

"Ah.. I see, it's a very nice place they've met." Sagot niya sa akin.

"Hindi ka pa ba naka punta dito?" Tanong ko sa kaniya.

"Nope, my first time with you." Sagot niya sa akin.

Tumango lang ako at ngumiti.

"Hyuna?" 

"Hmm?" 

"Are you really okay?" Seryosong tanong niya sa akin.

Tumango lang ako. "Oo naman."

"What happened?" Tanong niya habang naka tingin sa akin.

I sighed. "I miss my father Denxel." Mahinang wika ko sa kaniya sabay tingin ko sa kaniya.

Ngumiti lang ito. "You're not alone Hyuna." Wika niya sa akin.

"Nasaan ba papa mo?" Tanong ko sa kaniya.

"He's lives in Korea. I'm more closer to him than my mother, I missed him so much too." Wika niya sa akin.

Ngumiti ako at tumango sa sinabi niya. "Atleast he's alive." Sagot ko sa kaniya.

Naiintindihan na ni Denxel ang ibig kong sabihin. "Oh.. I'm very sorry Hyuna." 

Ngumiti lang ako. "Okay lang ay." Pag assured ko sa kaniya.

"How about your mother?" Tanong niya sa akin.

"Okay lang naman siya kaso after my father's death few months later she fell in love with my father's friend." Sagot ko sa kaniya.

Tumango lang ito. "How did you find that guy?" Tanong niya sa akin.

"Mapagpanggap at manloloko." Sagot ko sa kaniya.