My Ideal Gamer

Chapter 18

His cold and disappointing gaze; giving me the chills around my spine.

Umalis na si Klarisse at kami nalang dalawa ni Denxel ang na-iwan sa loob ng Gym. Hindi man siya nag-sasalita hanggang ngayon I'm still waiting for him to speak pero parang siya pa ito nag-hihintay sa akin na mag-salita.

"Denxel galit ka ba sa akin?" Nag-aalalang tanong ko sa kaniya.

He sighed as he closed his eyes. "You should've told me Hyuna. I could've break his face." Seryosong wika niya sa akin.

"I'm sorry Denxel, hindi niya kasi alam yung tungkol sa atin k-kaya niya yun ginawa." Pagpapahayag ko sa kaniya.

Napa-kunot noo ito patingin sa akin. "And you're defending him now?" 

Umiling ako sa sinabi niya. 

"Sana sinabi mo sa kaniya that I'm your boyfriend. I don't understand why you're hiding our relationship." Wika niya habang naka-tingin ito ng seryoso sa akin. "If you're not ready to face everyone about this relationship you could've refuse me Hyuna." Dagdag pa niya sa mga sinabi niya.

Nanlaki mga mata ko sa gulat dahil sa mga sinabi niya sabay tingin ko sa kaniya directly into his eyes as his gaze soften; sparkling as he tried to soak his tears back for not letting them fall in front of me.

"Bro! Nandito na sundo mo!" Sigaw ni Zach na biglang pumasok sa loob ng gym.

Napa-tingin ako sa direksyon ni Zach at tumigil itong mag-lakad sana papalit sa amin at naka-tayo lang nag-hihintay kay Denxel na lumingon. 

"Let's go." Sabay alis ni Denxel sa harapan ko papalapit kay Zach at agad itong inakbayan ni Zach si Denxel.

Napako lang ako sa kinatatayuan ko; mag-isa sa loob ng Gym, dumbfounded, wasted at guilty dahil sa mga nangyayari ngayon. 

Is this the consequences of keeping secrets? I thought everything should be privately peaceful.

*****************

Naka-upo ako ngayon sa kama sa loob ng kwarto ko habang yakap-yakap ang malaki kong unan. Wala pa akong na re-receive na notification galing messages kay Denxel hanggang ngayon, palagi kayang nag c-chat yun sa akin every night tuwing pagka-uwi namin ng bahay.

But then sa isang iglap ay biglang tumunog ang cellphone ko kaya agad ko itong tinignan hoping it was Denxel, pero hindi pala. It's an email galing sa Delux Milk-Tea. Agad kong binasa ang email; starting tomorrow Friday after school kailangan ko nang kunin mga damit na kailangan suotin sa trabaho and also my tutorial kung anong gagawin para pag-dating ng weekends ay handa na ako.

I feel like quitting the job dahil wala ako sa mood ngayon lalo na't hindi ako kina-kausap ni Denxel. Everything is starting to feel so low.

The Next Day...

Maaga akong pumasok sa school ngayon at nadatnan ko agad si Rachel na naka-upo sa kaniyang seat. Agad niya akong nakita at nag wave sa akin; nag-wave rin ako pabalik sa kaniya pag-katapos ay tumingin ako sa last row ng classroom namin kung saan naka-upo si Denxel and as I assumed wala pa siya sa school. Patuloy akong nag-lakad pa punta sa upuan ko.

"Kailan ka pa nag-desisyon na pumasok ng maaga?" Wika ni Rachel na nasa likuran ko.

Lumingon ako para harapin ito. "Hindi ko pa ba nasabi sayo?" Tanong ko sa kaniya.

Kumunot noo ito "Ang alin?" Tanong niya sa akin.

Akala ko nasabi kona kay Rachel yung tungkol sa amin ni Denxel, feat. Ethan but then I realize na nakalimutan kong tawagin si Rachel kagabi dahil sa pagod at pag-alala ay dinaan ko nalang sa tulog.