PARDON?! - Yarı Texting-

7.Bölüm

Mahperi'den...

İnkılap hocası tahtaya bir kaç şey yazarken sınıfın yarısı çoktaaan rüyasında 2. Dünya savaşına dalmıştı bile seslice bir of çektiğimde hoca arkasını döndü ve sınıfa bir göz gezdirip konuştu.

Gökhan: Neyse çocuklar bunları yazın serbestsiniz ders işlemeyeceğim bugün dinlenin biraz.

Allah var şimdi hem yakışıklı hem de düşünceli ve kibar bir hocaydı.

"Sağolun hocam ya 3 sayfa daha yazdırsanız ne yapardık biz?!"

Yüsra'nın dediği ile ayakta olan çoğu kişi gülmüşlerdi.

Gökhan: Eee anlatın bakalım stajınız nasıldı çocuklar?

Bu soru ile herkes hevesle ve heyecanla stajını anlatırken ben göz devirip kafamı sıraya koyup uyumaya hazırlanmıştım çünkü anlatmaya değecek birşey yoktu.

Gökhan: Mahperi sen neden anlatmıyorsun kızım?

Yüsra ve Doğu olayları daha iyi bildikleri için kahkaha atmışlardı.

Gökhan: Ne oluyor kızlar?

Kafamı kaldırdım ve hocaya bakıp konuştum.

"Hocam ben size daha uygun bir yerde anlatırım olanları."

Gökhan: Tamam kızım.

Tüm sınıf merakla yüsra, doğu ve bana bakarken ne var dercesine suratlarına baktım.

Pelin merakla soru sorduğunda içimde ki sinir damarları tepinmeye başlamıştı bile.

Pelin: Ne oldu ki?

Bıkkın bir nefes verip konuştum.

"Birşey olmadı herşeyimi size dökmek zorunda değilim ben."

Ders zili çaldığında sınıfta ki çoğu kişi uyumuş geriye kalanlar ise kantin yada bahçeye çıkmışlardı.

Ben ise montumu üzerime örtüp uyku moduna dönecekken yüsra kolumu dürttü ve geri kalktım.

"Ne var?"

Yüsra: Staj dosyasını doldurttun mu koordinatör hocaya?

"Ay unuttum ben onu ya kalk gidelim."

Çantamdan dosyayı çıkarttım ve müdür ve yardımcıların bulunduğu kata ilerledim.

Koordinatör hocasının odasında kapının önünde abimi gördüm ve çatık kaşlar ile önce süzdüm ardından yanına ilerleyip sordum.

"Bir sıkıntı mı var abi?"

Yiğit: Evet, staj yerinin değiştirilmesi mümkünse onu talep edeceğim.

"Abi saçmalama! Bak annemi ararım."

Yiğit: Ararsan ara annem de bunu düşünüyor zaten.

Doğu: Naber yiğit?

Yiğit: Abi'ye ne oldu küçük hanım?

"Girecek misiniz artık?"

Önden içeri girdiğimde Koordinatör öğretmenim üçümüze de sorgular biçimde baktı.

Kardelen: Kızlar ve Mahperi'nin abisi yiğit neler oluyor?

"Ben ve yüsra staj dosyasını doldurtmak için gelmiştik hocam ama abim ne için geldi orası muamma."

Yiğit: Annem ve ben Mahperi'nin staj yerinin değiştirilmesini istiyoruz.

Kardelen: Eroğlu holding'e girebilmek ve sağladığı avantajlar dolayısıyla orada staj yapabilmek için bir sürü öğrenci dişini tırnağına takıyor yiğit, emin misin?

Yiğit: Eminiz hocam lütfen patronu her kim ise talep eder misiniz?

Kardelen: Bakacağım yiğit gidebilirsin.

Gerçekten beni Eroğlu holdingten alacaklar mıydı? Herşey bu kadar kolay mı ya?!

Gerçekten şuan anırarak ağlamak istemem normal mi?

Kardelen: Mahperi ben savaş beyi arıyorum yanımda kal seni isterse eğer konuşman için.

"Peki kardelen hocam."

Hoca Yüsra'nın dosyasını doldurdu ve yüsra bana acılı bakışlar atarak odadan ayrıldı.

Gerginlikten dolayı bacağımı salladığım için kardelen hoca beni bir yandan da sakinleştirmeye çalışıyordu.

Kardelen: sakin ol kızım birşey olmaz ucunda ölüm yok sonuçta.

Ama ben 3 güncük geçmişim olsa bile alışmıştım oraya...

Telefon hoparlör de olduğu için savaş bey telefonu açar açmaz gür sesi odaya dolmuştu bile.

Savaş: Alo, kiminle görüşüyorum?

Kardelen: Ben Kardelen Nazilli, Mahperi Soykan'ın Koordinatör öğretmeniyim sizinle bir konu hakkında konuşacaktım.

Savaş: Buyrun kardelen hanım dinliyorum?

Kardelen: Mahperi'nin abisi Yiğit bey, Mahperi'nin sizin holdinginizde çalışmasına karşı çıktı efendim, staj kaydını oradan alabilir-...

Savaş: Öyle birşey söz konusu bile olamaz, benim şirketimden herhangi bir hizmetli çalışan da olsa alamazsınız.

Kardelen: Pekala savaş bey iyi günler.

Savaş: İyi günler Kardelen hanım çarşamba günü Mahperiyi işyerinde görmeyi umuyorum, görmezsem gerisini okulunuz kendisi düşünsün.

Hassiktir. O açıkça bir tehdit miydi yoksa ben mi yanlış duymuş muydum?!

Kardelen hoca'nın yutkunduğunu gördüğümde gözlerim daha da büyümüştü çünkü okulun en ciddi ve otorite sahibi öğretmeniydi.

Arama sonlandırıldığında Kardelen hoca derin bir nefes bırakıp bakışlarını bana çevirdi.

Kardelen: Çıkabilirsin Mahperi, Çarşamba günü stajına aynı yerden devam edeceksin.

"Peki hocam kolay gelsin."

Odadan çıktığımda bomboş sessiz olan koridor'da kulaklarımda sadece kendi gürültülü kalp atış seslerimi duyuyordum.

Vay anasını avradını be o neydi öyle ya adam rüzgar gibi esti resmen!

Bide bayıl istersen Mahperi Bide aşık ol aynen, kendine gel.