Η Ναταλία βρίσκεται ένα μήνα στη Μαδρίτη, εκεί που νιώθει πως ανήκει, αλλά έχει ένα μεγάλο πρόβλημα... δεν μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια. Κάτι την κρατάει ξύπνια και την αναγκάζει να περνάει το χρόνο της σε ένα καφέ που έχει κάνει στέκι της, τις "Άγρ...
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
Άλλο ένα δείγμα μοντέρνας αρχιτεκτονικής που δένει τέλεια με το παλιό, σκέφτηκε, όσο περπατούσε νωχελικά θαυμάζοντας τους γυάλινους θόλους από μέσα, μιας και η διάλεξη γινόταν στο εσωτερικό του παλατιού που τόσο πολύ αγαπούσε. Το φως περνούσε ανάμεσα από τα χρωματιστά βιτρώ βάφοντας τα μάρμαρα στις αποχρώσεις του ανοιχτού πράσινου, του ροζ, του ροδακινί και της ώχρας, κάνοντας την ατμόσφαιρα μαγική. Περπατούσε αφηρημένα ακούγοντας τον καθηγητή να μιλάει για το πώς το κτίριο που ολοκληρώθηκε το 1907, ήταν το Παλάτι των Τηλεπικοινωνιών που λειτούργησε το 1919 επίσημα. Μιλούσε για το Ισπανικό μοντέρνο στυλ αρχιτεκτονικής, το πιο αντιπροσωπευτικό της Νεοκλασικής εποχής, αλλά το μυαλό της ταξίδευε άλλού.
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
Δεν μπορούσε να ξεχάσει το μουτράκι του γάτου, τα μακριά του μουστάκια, κι εκείνα τα κατάμαυρα μάτια που την κοίταξαν με τόση ευγνωμοσύνη. Ίσως έπρεπε να του αγοράσει μερικές κονσέρβες κι ένα κρεβάτι για να κοιμάται... γέλασε γιατί δεν ήξερε καν αν θα επέστρεφε, αλλά αυτό δεν θα την σταματούσε από το να πάει στο κοντινότερο πετ-σοπ για να ψωνίσει.
«Ναταλία, θα μας απαντήσεις τελικά ποιος ήταν ο αρχιτέκτονας;»
Η αυστηρή φωνή του καθηγητή της την επανάφερε στην πραγματικότητα κάπως άτσαλα. Αγνόησε τα χαχανητά των υπολοίπων και αναστέναξε κουρασμένα που για μια ακόμη φορά έπρεπε να αποδείξει τις γνωσεις της σε έναν άντρα που δεν την θεωρούσε έξυπνη. Γιατί ο καθηγητής της, από την πρώτη κιόλας στιγμή, έτσι την αντιμετώπισε κι έτσι συνέχιζε να την αντιμετωπίζει.
