Görücü usulü

Bölüm 2

İyi okumalar 🤍

Bazen hayat o kadar çok üstünüze gelir ki sizi bir çıkmaz sokakta sıkıştırır. Eliniz kolunuz bağlı ne yapacağınızı kara kara düşünürsünüz.

Bağırış sesleri ile yataktan fırlamıştım. İlk işim saate bakmaktı ve saat on biri üç geçiyordu. Üzerimi hemen değiştirip aşağıda neler olduğunu öğrenmem gerekiyordu. Telefonumun çalmasıyla elimde ki telefona baktım. Arayan Emirdi eğer açarsam sesleri duyardı. Belki de kapıdaydı.

"Anne noluyor?"

"Geldi işte salak kızın da kızım siz laftan anlamıyor musunuz he ?"

Neler olduğunu bir türlü anlamıyordum. Ağzımı açıp neler olduğunu öğrenecektim ama babam benden önce davrandı. Saçımdan tuttuğu gibi yerlerde sürüklemeye başladı.
Annem babamı durdurmaya çalışsada başarılı olamadı.

Kapının  çalmasıyla babam durmuştu. Beni yerden kaldırıp "göz yaşlarını sil bir şey yokmuş gibi davran!" Dedi.

Ayağa kalktığımda ayakta duramıyordum belimi duvarın köşesine çarpmıştım iki de bir kıvranıp duruyordum. Allah kahretsin Emir beni bekliyordu.

Annem kapıyı açtı gelen Emirdi .

"Hoşgeldin oğlum içeriye geç."

"Hoşbuldum ama ben Esilayı almak için gelmiştim."

"Öylemi benim haberim yok bundan ."

"Benim haberim var. Gelir birazdan işi var. O gelene kadar sen de içeriye geç oğlum kalma ayakta."

"Yok sağolun Esile gelince hemen çıkıcaz."

Üstümü başımı düzelttim göz yaşlarımı sildim şimdi ağrımla baş etmem lazımdı. Belimi açıp belime baktığım da hafiften kızarmış ve morarmıştı. Gözlerim dolmaya başladı. Kapıda ki konuşmada ismim geçince hemen gitmem gerektiğini anladım. Ve kapıya doğru yöneldim.

"Heh geldin mi güzel kızım gel nişanlın seni bekliyor."

"G-geldim baba ."

"Hazırsan çıkalım hadi gel ."

Her adım attığım da belime bir o kadar daha ağrı giriyordu.

Arabaya benden önce Emir binmişti. Bende öne oturmak için eğilirken belim çok kötü ağırmaya başladı. Ağzımdan inilti sesi çıkmıştı.

"İyi misin?"

"İ-iyiyim."

"Özür dilerim geç kaldım beklettim seni de ."

"Bekletmesiydin daha iyiydi ama sorun yok o arada işlerim vardı onları hallettim."

...

Yarım saatlik sessizliğin ardından yine belime ağrı girmişti. İyice tükeniyordum.
Elimi direk belime attım. Ağlamamam gerekiyordu onun gözünde küçük düşerdim.

"Esile sen iyi değilsin." Diyip arabayı sağa çekti.

"Ben iyiyim s-sorun yok."

"Yüzüme bak ." Yüzüne bakmadım eğer bakarsam gözlerimin kızarıklığını ve ağladığımı anlayacaktı.

"Esile yüzüme bak dedim!" Bağırmasıyla karşımda babam varmış gibi hissettim irkildim.

Göz göze geldiğimizde

"Ne oldu sana niye ağladın?"

"B-bişey yok sadece kendimi kötü hissediyorum ondan öyle şey oldum." Bide adam akıllı yalan söylemeyi becerebilsem.