Görücü usulü

Bölüm 15

İyi okumalar🤍

(1 hafta sonra)

İşte beklediğim o gün gelmişti. Bugün Poyraz ve yarenin düğünü vardı. Herkes yine bir telaş içerisindeydi. Ben en çok Yareni merak ediyordum. Eminim ki yine heyecanlıdır.

"Emir."

"Söyle kalbim."

"Bugün çok güzel gün olacak."

"Evet." Küçük adımlarla beni duvar ve kendisinin arasına aldı. Ellerimi gömleğin düğmelerine götürüp oynamaya başladım.

"Gülçin de gelecek mi?"

"Bilmem gelmek istemese bile annem onu götürür."

"Emir bir şey söyleyeceğim ama kızma."

"Söyle bakalım."

"Fatma anne Gülçin geldikten sonra değişti sanki."

"Nasıl değişti."

"Ya şu an biliyorum diyeceğim şey çok saçma yeri ve zamanı da değil ama bir hafta önce ki olaydan bahsedicem."

"Bahset bakalım yine neler diyeceksin."

"Dış gebelik için gittiğimiz gün eve dönmüştük ya Yaren ve Poyrazla birlikte."

"Evet."

"Yaren Fatma annenin elini öpünce bana bakarak. Oğlum bana böyle gelinler getirin dedi. O an kafama karışık diye elini öpmeyi unutmuştum."

"Tamam sorun yok. Annemin o anlamda dediğini düşünmüyorum."

"İçimde kalmasını istemedim bir haftadır içimde tutmaktan patlayacaktım."

"Sen yine bir şey derse bana gelip söyle tamam mı?"

"Tamam. Saat kaç?" 

"Bilmem."

"Dur bir bakayım." Kolundan çıkmaya çalışırken beni tekrardan geri çekip olduğum yere koydu.

"Nereye?"

"Saate bakacaktım."

"Boşver saati. Ben seni duvarla kendimin arasına boşuna almadım dimi?"

"Öyle mi?"

"Öyle." Ellerimi Emirin boynuna doladım. İlk defa bu cesareti kendimde buluyordum. Emirin dudağıma yapışmasıyla bende karşılık vermiştim. Emir ellerini belime doğru koyup daha çok kendine çekti. Dışarıdan gelen sesleri duyunca Emirden ayrıldım. Kapı aniden açılmıştı.

"Hadisenize ben sizin burada cilveleşmenizi bekleyemem. Karım bekliyor beni." Poyraz sözlerini söyledikten sonra odadan direk çıkmıştı.

"Bizim bu güzel anımızı illa birinin bozması mı gerekiyor? Bir dahakine şu kapıyı kilitleyeceğim." Poyrazın sözlerinden sonra utandığım için yanaklarım allık sürmüşüm gibi kızarmıştı.

"Haklı çocuk Emir. Hadi elbiseyi alıp çıkalım. Beni kuaföre bırakacaksın."

"Bırakalım bakalım prenses." Elbisemi alıp aşağıya indim. Kuaföre geldimiz de her zaman ki gibi Yaren bizden önce gelmişti.

"Bu her zaman ki gibi güzel mi olur ya."

"Ya yerim seni." Yarene sımsıkı sarıldım.

"Sen de gitin bakalım. Eminim sende çok güzel olacaksın."

"Ben de güzel olacak mıyım?" Yanım da getirdiğim Elifi unutmuştum.