Görücü usulü

Bölüm 16

İyi okumalar🤍

Gözlerimi büyük bir sesle açmıştım. Dışarı da bağırışma sesleri geliyordu. Balkonda baktığım da Ahmet gelmişti.

"Esila benim olacaksın demiştim!"

Ahmetin burada ne işi var?

"Git buradan Ahmet seni istemiyorum ben!"
Fatma annemin arkasına geçmiştim. Emir ortalıkta yoktu.

"Bu Ahmet belası hep senin yüzünden başımıza bela oldu! Defol git şu adamla salsın bizi. Senin yüzünden oğluma zarar gelecek!"

"B... ben onu istemiyorum."

"Ben de seni istemiyorum bu evde defol git! Torun vermesini bile beceremiyorsun! On sekiz yaşında ki kızdan ne bekliyorsun ki?"

Ben istemedim bebeğimin ölmesini. Ben bu yaşımda evlenmek bile istemedim. Zorla evlendirildim.

"Annem çok doğru söylüyor yenge bu evden gitmezsen senin yüzünden abime zarar gelecek."

"Poyraz bari sen yapma. Beni biliyorsun ben size zarar gelmesini istemem."

"Zarar gelmesini istemeseydin bu evde daha fazla kalmazdın."

"Bavulun hazır defolup gidebilirsin."

"Emir nerde? Emir yollamaz beni."
Emiri görünce direk yanına gittim.

"Emir sevgilim beni yolluyorlar bu evden beni o adamın eline verme lütfen."

"Esila eğer sen gitmezsen Gülçine bebeğime zarar gelecek. Bu evden gitmelisin."

"Ne b..Bebek mi?"

"Evet ben hamileyim Esila." Gülçin hamile olduğunu söylediğin de kendimi çıkmaz sokakta hissettim.

"Nasıl ya. Ben sana güvenmiştim Emir! Tek güvendiğim kişi sendin. Beni aldattığın yetmiyordu bir de çocuk mu yaptın!?" Emir göğsüne vura vura geri çekildim.

"Bana çocuk vermeyen birini niye hâlâ seveyim. Şimdi bu evden gidebilirsin."

Bebeğimizi kaybettiğimize ikimizde üzülmüştük. Emir sen diyordun ki üzülme bu günler geçecek. Hepsi yalan mıydı!

"Dün akşam düğünden sonra çok güzeldi Emir. Birbirimize yakındık."

"Daha fazla konuşma da git bu evden!"

"Gitmesin o size güvendi. Bırakın Esilayı."

"Yaren. Bana bu evde güvenen tek kişi Yaren mi?Ben seni sevdim Emir! Ben seni her şeyden herkesten çok sevdim! Güvendim! Senin için herkesi karşıma aldım! Bu muydu karşılığı!" Bağırarak kafamı yastıktan kaldırmıştım.

"Ben seni sevdim ben sana güvendim!"

"Esila dur sakin ol. İyi misin? Kabustu geçti."

"Bırak beni! İstemiyorum artık kimseyi! Sen beni bırakıp gittin!"

"Sakin ol. Ne bırakıp gitmesinden bahsediyorsun?" Emir sımsıkı sarılarak beni sakinleştirmeye çalıştı.

"Derin nefes alıp ver." Odaya Poyraz ve Yaren gelmişti.

"Abi noluyor?"

"Esila kabus gördü."

"Canım iyi misin?"

"Yaren bir tek sen beni bırakmadın. Sen dedin Ahmet'e vermeyin onu. O size güvendi dedin." Yarene sımsıkı sarılmıştım. Bir yandan bağırırken bir yandan da göz yaşlarım dökülüyordu.