Görücü usulü

Bölüm 19

İyi okumalar🤍

Kapının çalmasıyla gözlerimi açtım. Pijamalarımla beraber kapıya doğru ilerledim. Annem önüme gelip kapıyı açtı. Karşımızda polisleri görünce şaşırmıştık.

"Buyrun memur bey?"

"Mehmet beyin evi burası mı?"

"Evet burası."

"Başınız sağolsun Mehmet bey ormanlık alanda ölü bulundu."

"N..ne? Nasıl?"

"Şu anlık maalesef bizde net bir şey bilmiyoruz. Haber alınca size bilgi veririz."

"Sağolun." Kapıyı kapatıp. Anneme sımsıkı sarıldım.

"Kurtulduk anne."

"Kurtulduk kızım." Annemin gözlerinden yaşlar gelince kendi ellerimle sildim.

"Bugün bizim günümüz. Gezecez eğlenecez gülecez istediğimiz her şeyi yapıcaz." Annemin yanağına öpücük kondurup kahvaltı hazırlamak için mutfağa gittim.

Bugün en güzel kahvaltıyı hazırlayacaktım. Bu saatten sonra üzülmek Esila Bozkurt için yoktu! Benim hayatım daha yeni başlıyor.

Mutfağa geçip kahvaltıyı hazırlamıştım. Kahvaltıdan sonra mutfağı toparlayıp üzerimi giyinmek için odama geçtim. Telefonum çalınca yatağın üstünden alıp açtım.

"Efendim Poyraz?"

"Yenge abimle dünden beri hiç konuştunuz mu?"

"Hayır konuşmadık. Evde değil mi?"

"Dün sen gittikten sonra annemle kavga edip evden çıktı. Arıyorum ama ulaşılamıyor."

"Nasıl ya? Nereye gitmiş olabilir?"

"Aklıma dağ evi geliyor ama oradaki adamlar burada değil diyorlar. Başına bişey gelmesinden korkuyor."

"Allah korusun öyle deme."

"Yenge belki açmıştır telefonunu sen arasana . Senin aradığını görünce açar belki."

"Tamam ben bir arayayım."

İçimi büyük bir korku kaplamıştı. Emiri ilk aradığımda telefonu açıktı ama kimse açmamıştı. İkinci defa çaldığında açmıştı.

"Alo Emir neredesin? Poyraz seni arıyor açmıyorsun. Merak ettik."

"Esila hanım ben Burcu."

"Burcu?"

"Emir beyin asistanı."

"Neredesiniz Burcu?"

"Dağ evindeyiz Esila hanım."

"Tamam Emire bir şey söyleme ben gelicem."

Telefonu kapatıp direk Poyraza mesaj atıp üzerimi giyindim. Hafif kırmızı ruj, allık, maskara ile makyajımı bitirdim. Saçımızda at kuyruğu ve yanlardan tutam alarak bıraktım.

O kızla dağ evinde ne işi vardı?