|| စာေပဆိုင္ရာ နတ္မင္းေတြနဲ႔ စစ္နတ္မင္းေတြရဲ႕ နတ္ကြန္းေတြကို မီးရႈိ႕ခဲ့တဲ့ အနီေရာင္အက်ႌႏွင့္ တေစၦ ||
ရွဲ႕လ်န္ ထင္ထားခဲ့သလိုပဲ ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ျပင္းထန္တဲ့ မီးေလာင္ဒဏ္ရာႀကီးရွိတယ္ ။ သို႔ေပမဲ့ အဲဒီေသြးနီေရာင္အမာ႐ြတ္ႀကီး တစ္ျပင္လုံးေအာက္မွာ ေသးငယ္တဲ့ လူမ်က္ႏွာပုံသဏၭာန္သုံးေလးခုဟာ မပီမျပင္ဝိုးတဝါး တိုးထြက္ေနသလိုပဲ ။
အဲဒီလူမ်က္ႏွာ သဏၭာန္ေလးေတြဟာ ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ရဲ႕ လက္ဖဝါးအ႐ြယ္ေလာက္ရွိၿပီး သူ႔ရဲ႕ပါးျပင္နဲ႔ ႏွဖူးေပၚမွာ တြန႔္လိမ္႐ြဲ႕ေစာင္းစြာ ျပန႔္က်ဲတည္ရွိေနတယ္ ။ မ်က္ႏွာတစ္ခုခ်င္းစီဟာ မီးေလာင္ခံထားခဲ့တာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလး တြန႔္လိမ္ရႈံ႕ တြေနၿပီး ျမင္ရတာ နာက်င္မႈေၾကာင့္ စူးစူးဝါးဝါး ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ အမူအရာသဏၭာန္မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ ။ အဲဒီလို ထူးဆန္းၿပီး ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ ပုံစံနဲ႔ လူမ်က္ႏွာေသးေသးေလးေတြဟာ သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ပူးကပ္စြာ တည္ရွိေနတာကို ျမင္ရတာဟာ သရဲေတြ႕ရတာထက္ပို ထိတ္လန႔္စရာေကာင္းတာ အမွန္ပဲ ။
ဒီမ်က္ႏွာကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ တစ္ခဏ ရွဲ႕လ်န္ဟာ ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ အိမ္မက္ႀကီးတစ္ခုထဲကို သြတ္သြင္းခံလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ရတယ္ ။ သူ႔ကိုယ္ထဲမွာ ႀကီးမားတဲ့ ေခ်ာက္ခ်ား ထိတ္လန႔္မႈကို ႐ုတ္ခ်ည္းခံစားလိုက္ရတဲ့အခါ သူ႔ကိုယ္သူေတာင္ သတိမထားမိပဲ ထရပ္လိုက္မိေတာ့တယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ဘယ္လိုအမူအရာပုံစံမ်ိဳး ေဖာ္ျပမိမွန္းေတာင္ သူမသိဘူး ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အလြန္အမင္း ထိတ္လန႔္ေနဟန္ျဖစ္ႏိုင္ေလာက္တယ္ ။
ေကာင္ေလးဟာ ေတြေဝ ေျဖးညႇင္းစြာ ခ်ီတုံခ်တုံနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ပတ္တီးေတြကို ေျဖခ်ၿပီး သူ႔ခမ်ာ အလြန္အမင္းကို စိတ္မသက္မသာျဖစ္ေနခဲ့သလိုပဲ ။ အဲဒီအခ်ိန္ ထပ္ၿပီး ရွဲ႕လ်န္ရဲ႕ တုံ႔ျပန္မႈကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အခါ သူ႔စိတ္ထဲ ရွဲ႕လ်န္လည္းပဲ ဒီလိုပုံစံ သူ႔မ်က္ႏွာကို လက္မခံႏိုင္ဘူးလို႔ ရိပ္စားမိၿပီး ေျခႏွစ္လွမ္းေလာက္ ေနာက္ဆုတ္သြားတယ္ ။ ေကာင္ေလးဟာ သူ႔ကိုယ္သူကာကြယ္ရန္အတြက္ သူ႔ရဲ႕ ေၾကာက္စရာ မ်က္ႏွာကို ခ်က္ခ်င္းဖုံးအုပ္လိုက္ကာ ေျမႀကီးေပၚက ခုန္ထလိုက္ၿပီး စူးစူးဝါးဝါးေအာ္ဟစ္ရင္း ေတာနက္ထဲ ေျပးဝင္သြားေတာ့တယ္ ။
