|| စစ္နတ္ဧကရာဇ္မင္းႀကီး နန္းေဆာင္တြင္ အိမ္ေရွ႕စံက အိမ္ေရွ႕စံ ႏွင့္ေတြ႕ဆုံျခင္း [ အပိုင္း ၂ ] ||
လင္းဝမ္ဟာ ပလႅင္နားကို လွမ္းေလွ်ာက္သြားတယ္ ။တစ္ကိုယ္လုံး အနက္ေရာင္ဝတ္႐ုံကို ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ သူမဟာ မ်က္ႏွာထားတည္တည္နဲ႔ မွတ္စုစာ႐ြက္လိပ္ေပၚ တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး လက္နဲ႔ ေထာက္လိုက္ရင္း ေျပာတယ္ ။
" အရွင္ ဧကရာဇ္မင္း ! နတ္မင္းတခ်ိဳ႕က လူ႔ျပည္မွာ စစ္ေဆးလွည့္လည္ေနတာေၾကာင့္ ျပန္မလာႏိုင္တာေတြ ရွိေနပါတယ္"
ကြၽင္းဝူက အသာေခါင္းညိတ္တယ္ ။
" သူတို႔ ကိစၥက သတင္းပို႔ထားၾကၿပီးၿပီ"
လင္းဝမ္က သိရွိၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အသာဦးၫႊတ္လိုက္တယ္ ။ ကြၽင္းဝူက ရွဲ႕လ်န္ဘက္လွည့္ၿပီး ...
" ရွန္းလာ့ ! မင္းကို ဘာလို႔ ဒီေန႔ ဆင့္ေခၚလိုက္ရသလဲဆိုတာ သိခ်င္ေနလိမ့္မယ္လို႔ ငါကိုယ္ေတာ္ ထင္တယ္"
ရွဲ႕လ်န္က ဦးၫႊတ္ထားဆဲပဲ ။
" ကြၽန္ေတာ္ မွန္းမိပါတယ္ ! ဒါေပမဲ့ စစ္သူႀကီးေရွာင္ေဖ ရဲ႕ ကိစၥကေတာ့ အတည္ျပဳၿပီးသြားၿပီးၿပီလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ယူဆမိတယ္"
အဲဒီ့အခ်ိန္ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံဟာ ဟိန္းထြက္လာတယ္ ။
" ကိစၥက အတည္ျပဳၿပီးၿပီလား မၿပီးေသးဘူးလားဆိုတာ ေျပာဖို႔ခက္ပါေသးတယ္"
ေနာက္ေက်ာဆီကလာတဲ့ အဲဒီအသံဟာ ယုံၾကည္ခ်က္အျပည့္နဲ႔ ။ ရွဲ႕လ်န္က ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ စစ္နတ္မင္းတစ္ပါး ခန္းမေဆာင္ႀကီးထဲ လွမ္းဝင္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သူ႔ရဲ႕ လက္ကို ဓား႐ိုးေပၚတင္ထားရင္း သူဟာ အေရွ႕ကို ေလွ်ာက္လွမ္းလာတယ္ ။ သူက ရွဲ႕လ်န္ကို ျဖတ္ေက်ာ္သြားၿပီးမွ သူ႔ေျခလွမ္းေတြကို ရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းေလးဟာ အသာေကြးၫႊတ္လို႔သြားတယ္ ။
" ေလးစားပါတယ္ အိမ္ေရွ႕စံ အရွင့္သား!"
အဲဒီစစ္နတ္မင္းဟာ အသက္အားျဖင့္ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ ႏွစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ ႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိဦးမယ္လို႔ ထင္ရတယ္ ။ သူ႔ရဲ႕ ပုံစံဟာ ခန႔္ညားၿပီး ေၾကာ့ေၾကာ့ေမာ့ေမာ့နဲ႔ သူကိုယ္သူ ယုံၾကည္မႈ အျပည့္ရွိတဲ့ ပုံပဲ ။ရွဲ႕လ်န္ဟာ သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ယြီကြၽင္းေတာင္ေပၚမွာ သူေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ နတ္႐ုပ္တုထက္ ပိုၿပီး ေခ်ာေမာ ခန႔္ညားတယ္လို႔ ေတြးမိတယ္ ။ သူ႔ရဲ႕ ခန႔္ညားေခ်ာေမာမႈက အမွန္တကယ္ကို ႏွလုံးသားေပါင္းမ်ားစြာကို ဖမ္းစားႏိုင္ၿပီး သိပ္ကို ညႇိဳ႕ဓာတ္ျပင္း ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တဲ့ သူမ်ိဳးပဲ ။ ရွဲ႕လ်န္က ျပန္မေျဖခင္မွာပဲ သူက ဆက္ေျပာတယ္ ။
